![]()
algemeen
VDH
15
nieuwe pup, fokkers handelen niet altijd even netjes enzovoort. In
mijn begintijd waren de zaken niet zo heftig. Tegenwoordig zijn
mensen meer claimbewust en minder genegen tot een oplossing te
komen. Je ziet dit ook in de maatschappij terug”.
VERWARMDE KENNELS
Dan komt het gesprek weer op de tijd van de nestjes met Duitse
herders. “Er zijn tijden geweest dat we wel vijf à zes Duitse herders
hadden. Bij ons vorige huis hadden we een bijgebouw, waarin we
kennels hadden gebouwd met uitloop naar een groot grasveld. Het
gebouw was verwarmd. ’s Avonds haalden we de honden in huis,
maar zodra wij aanstalten maakten om naar bed te gaan, stonden ze
allemaal tegelijk op en gingen naar hun eigen kennel. Dat was hun
vertrouwde plek. We hoefden daar geen moeite voor te doen”.
“Ik was ook erg secuur” vervolgt Henk, “de honden moesten aan
alle voorschriften voldoen, goede heupen, goede ellebogen, alle
certificaten zoals UV, aankeuring, etc. Omdat ik echt een man van de
kynologie was liet ik het africhten ook aan anderen over. Dat maakte
me wel afhankelijk en is dus ook wel eens niet goed gegaan. Ik was
veel bezig met goede combinaties te zoeken, wat de teef miste
probeerde ik weer te vinden bij een geschikte reu. Zelfs in Duitsland.
Ook bij de verkoop van de pups ging ik niet over één nacht ijs. Ik
moest ervan overtuigd zijn dat ze goed terecht zouden komen, dus
niet naar een flat en de mensen moesten voldoende tijd hebben om
een pup op te voeden. Ik heb wel eens een pup teruggehaald. Deze
was zo slecht gehuisvest en vervuild, dat ik het hok heb opengedaan
– de eigenaren waren niet thuis – en de hond heb meegenomen. Na
een telefoontje, later op de dag, vertelden de mensen geen bezwaar
te hebben, zij vonden het wel goed zo”.
Nu zijn er geen honden meer in huize Ligtenbelt. Het echtpaar geniet
van zijn pensioen en maakt mooie reizen. Een van de redenen om
te stoppen met het werk voor de Commissie van Beroep. “Als je drie
maanden weggaat, kan je niet opeens alles overlaten aan een ander;
ik wil me daar vrij in voelen” zegt Thea en “al die problemen, het blijft
wel hobby!”
BERTUS MEULENBELD
Het gesprek komt op Bertus Meulenbeld, erelid van de VDH, die deze
week op 95-jarige leeftijd is overleden. Ook de heer Meulenbeld was
vele jaren lid van de Commissie van Beroep. Een illuster gezelschap
dus, deze commissie.
Thea benadrukt dat zij het contact met de commissieleden wel zal
missen. Van een echt afscheid is het nog niet gekomen wegens
privéomstandigheden, “maar” zegt zij: “als wij weer terug zijn uit
Thailand nodigen wij ze allemaal met hun partners uit om gezellig
samen een borrel te drinken en laten we hopen dat de vacature die
door mijn vertrek is ontstaan snel wordt vervuld”.
Het leven van Thea en Henk Ligtenbelt heeft duidelijk een andere
wending genomen. “Nu het nog kan”, zeggen ze, “willen we van het
leven genieten en zoveel mogelijk van de wereld zien”. Ik kan niet
anders dan ze daarin gelijk geven en wens dit reislustige stel veel
plezier in deze nieuwe levensfase.
Tineke Kamp
