![]()
22
algemeen
VDH
Onze groep Duitse herders wisselt regelmatig van samenstelling en grootte. Zo
hebben we geheel onverwacht begin dit jaar afscheid moeten nemen van twee
van onze honden, ze waren nog maar acht jaar oud... Maar het gebeurt ook wel
eens dat we voor één van onze honden een ander adres zoeken, altijd in het be-
lang van de hon
d.
CARRIÈRE SWITCH
DUITSE HERDER ALS HULPHOND
Een aantal jaren geleden was ik bij de opnames van de film ‘Snuf
de hond’. Ik maakte daar kennis met Foeke Tienstra. Zijn hond, Dux
v. Haus Kalbach, speelde de rol van Snuf in deze film. Van het één
kwam het ander en zo kwam eind 2008 Sylke (Valerie v. Haus Kal-
bach) als pup bij ons wonen.
CLICKER
Het was de bedoeling dat er met Sylke gefokt zou worden. Door
allerlei omstandigheden is dat niet gelukt. Niet erg... Sylke was een
lieve hond en mocht gewoon bij ons blijven. Ze vond het erg leuk
om verschillende oefeningen met de clicker aan te leren. Dit ge-
beurde door het zogenaamde ‘freestyle clickeren’. Hierbij moet de
hond zelf uitzoeken wat er van hem verwacht wordt. Stapje voor
stapje (shaping) wordt dan een oefening aangeleerd. Dit is een an-
dere manier van clickeren dan die waarbij de clicker uitsluitend als
beloning wordt gebruikt bij een oefening die de hond vaak door
‘uitlokking’ of ‘sturing’ geleerd heeft.
Sylke leerde zo ommet de voorpoten op een stoel te gaan staan en
om te skateboarden. Iedere keer als er bij mijn hondenschool een
nieuwe basiscursus startte, mocht Sylke haar kunsten laten zien. Ze
vond dat erg leuk, samen met de baas iets mogen doen was het
einde voor haar.
SPIERZIEKTE
Begin dit jaar kreeg ik een telefoontje van Linda Borghans. “Of ik
een volwassen, goed opgevoede, hond kende die een ander tehuis
zocht. Linda maakt voor de activiteiten van haar bedrijf, R&L be-
geleiding met 4 poten (hulp aan kinderen/jongeren met diverse
stoornissen, al dan niet met behulp van honden), gebruik van een
accommodatie behorend bij een gezinsvervangend tehuis. Dit te-
huis wordt geleid door een echtpaar waarvan de man - we zullen
hem voor het gemak Maarten noemen - begin dit jaar te horen
heeft gekregen dat hij lijdt aan de spierziekte ALS. In de tijd die
hem nog restte zou hij er graag nog zoveel mogelijk zelfstandig
op uit trekken, wandelen in het bos, ‘t liefst samen met een (grote)
hond. Ik antwoordde Linda dat ik op dat moment geen hond wist
die in dat plaatje zou passen.
BUITEN DE GROEP
Toch blijft zo’n vraag in je hoofd hangen... Opeens realiseerde ik me
dat één van mijn honden prima aan de eisen voldeed. Een oudere,
goed opgevoede hond die alle basiscommando’s prima beheers-
te en ook goed kon omgaan met kinderen en vreemde situaties.
Sylke was in onze roedel altijd het buitenbeentje. Er werd niet ge-
vochten tussen de honden onderling, maar Sylke stond altijd wat
buiten de groep, ze voelde zich niet op haar gemak tussen de an-
dere honden. Daarentegen functioneerde ze prima in een (grote)
groep mensen. Hoewel ik er moeite mee zou hebben om Sylke te
laten gaan, was ik ervan overtuigd dat dit een heel goed huis voor
Sylke zou zijn. Ik liet het Linda weten en een week later kwam ze,
samen met Maarten, kennis maken met Sylke. Tussen Maarten en
Sylke klikte het meteen. We spraken af dat ze de week daarna Sylke
zouden komen halen, zodat ze drie weken op proef bij Maarten en
zijn vrouw in het gezinsvervangend tehuis kon zijn.
DEFINITIEF
Na een week belde Maarten al op. Of Sylke definitief bij hemmocht
blijven. Het ging prima tussen die twee en het leek erop dat ze al-
tijd al bij hem was geweest. Sylke had Maarten ook meteen als baas
geaccepteerd. ‘t Was alsof ze voelde dat Maarten niet meer alles
kon doen... Op een dag stonden Maarten en zij op het terras van
het huis toen er een andere hond op Maarten af kwam lopen. Sylke
aarzelde geen moment en ging tussen Maarten en de andere hond
staan alsof ze wilde zeggen “kom geen stap verder, anders...”.
Ook ging het goed tussen Sylke en de kinderen die in het tehuis
woonden. Dit zijn allemaal kinderen met een meervoudige han-
dicap, vaak met spastische bewegingen. Gelukkig reageerde Sylke
daar ook heel goed op.
