VDH -
algemeen
-
9
was een bonte mengeling van mensen die bij de familie Schota-
nus over de vloer kwamen want ook moeder Schotanus werkte
voor Wilhelminaoord en de boswachterswoning was tegen het
herstellingsoord aangebouwd.
Prijsbriefjes
In deze gemeenschap speelde de hond een belangrijke rol. “We
hadden zo’n 40 hectare bos, mijn vader moest de jacht op peil
houden, doktoren uit Leeuwarden kwamen jagen en dan moest
er goed wild zijn: de hazenstand moest in orde zijn, de konijnen,
fazanten.” De boswachter en zijn hond waren altijd samen onder-
weg. Panter ging mee op jacht en samen deden ze de controle in
het bos. En dan was de hond er natuurlijk voor de bewaking. Naast
het huis had de boswachter een kennel gebouwd, een mooi ver-
blijfshok. Daar zat eerst een Dobermann en later Panter in. Vader
Age Schotanus had een eigen dressuur, hij had het boven beschre-
ven boekje wel maar hij heeft zich de hele dressuur zelfstandig
eigen gemaakt. Panter was behoorlijk onder commando, hij was
echt goed. Zo goed dat vader Schotanus er ookmee naar tentoon-
stellingen ging, naar Groningen en Leeuwarden. Het krantenbe-
richtje doet verslag van Panters kwaliteiten. Ook enkele ‘prijsbrief-
jes’ waren voor Panter. Op deze briefjes staan verder geen gege-
vens, alleen een nummer van de hond. Of dit nu tegoedbonnen
zijn voor hondenvoer of bewijzen dat je een prijs gewonnen had
heeft de redactie niet kunnen achterhalen, maar misschien zijn er
lezers die deze briefjes kennen? Feit was wel dat Sirius de sponsor
was van de wedstrijden.
Zolder
Age Schotanus kocht in 1931 een ‘Somberman Pinscher’ met stam-
boom, geboren in januari 1930, de stamboom bewaarde hij in een
envelop van de ‘Nederlandsche Dobermann Pinscherclub’ , een
schitterende oude envelop met de beeltenis van een Dobermann
en een heel oude postzegel. Met de Dobermann ging Wil op de
foto, een kleine baby met een geweldig grote hond. Allemaal do-
cumenten die in een archief horen. Niet in het VDH archief, maar
wel in een archief. En intussen staat er bij een van de redactieleden
thuis op zolder een groot pakket met net zulke foto’s en documen-
ten te wachten op iemand met geduld, tijd en verstand van zaken,
die van dit pakket een keurig VDH archief wil maken. De redactie
hoopt van harte dat zich spontaan iemand voor deze mooie klus
zal aanmelden.
Wil Schotanus heeft intussen niet zoveel meer met honden. Hij
herinnert zich van Panter nog dat hij zijn trekjes had. Af en toe
moest je uitkijken, “mij deed hij nooit wat, maar als mijn vader de
fiets ergens in het bos neerzette, bewaakte de hond die fiets, daar
kwam niemand aan. En dat had mijn vader hem zelf geleerd.” Wil
ging vaak met zijn vader en Panter mee en is daardoor een echt
natuurmens geworden. Geen hondenmens, maar een vogelaar.
Maar dat is weer een ander verhaal.
Marieke Lemmen
Age Schotanus met Panter
