- De Duitse Herdershond
4
Voor een echte journaliste zal het geen moeite kosten om een interview voor te bereiden en de persoon in
kwestie aan allerlei vragen te
onderwerpen
. Maar ja, ging dat bij mij maar zo gemakkelijk, dit interview
vind ik erg speciaal.
60 jaar Duitse herder geschiedenis
Op bezoek bij Daan Bolkesteijn – Kennel vom Twentebloed
Een man met zoveel levenservaring. Wat ga je die in godsnaam al-
lemaal vragen? Dat het over Duitse herders moet gaan is duidelijk.
Maar ik wil graag weten (en ik denk ook wel meer lezers) wie Daan
Bolkesteijn nou precies is!
Briefje
Een afspraak maken met Daan is zo gepiept en daar staat dan in-
eens de afspraak op de kalender. Ik moet zeggen dat ik er stiekem
een beetje tegenop zie. Het liefst zou ik een briefje sturen met de
vraag om mijn vragenlijstje te beantwoorden en het dan ingevuld
terug te sturen. Maar woorden op papier zijn vaak zo veel serieuzer
dan wanneer je ze zegt. En erover nadenkend wil ik graag eens een
kijkje nemen bij Daan in de keuken. Een gesprekje is toch zoveel
leuker en gezelliger. Dus daarom rijden we woensdag 23 januari
richting Enschede.
Documenten
Aangekomen in Enschede, doet de vrouw van Daan de deur open.
Ze stelt zich voor alsWil en heet ons van harte welkom. Daan wacht
ons al op aan de keukentafel. Ik zie dat hij zich goed heeft voorbe-
reid. Stambomen, certificaten, kwalificaties en foto’s van verschil-
lende honden liggen al op tafel. Wil Bolkesteijn voorziet ons van
een heerlijk kopje thee en koffie met zelf gebakken cake. Wat een
ontvangst. Zijn ze allemaal zo aardig en gastvrij hier in Enschede?
Na even wat gepraat te hebben gaan we met het interview van
start.
FCTwente
“Daan wat fijn dat we welkom zijn voor een interview voor het
VDH blad ‘de Duitse herdershond’. Dit is niet de eerste keer dat je
voor het VDH blad geïnterviewd wordt. Toen jouw kennel 50 jaar
bestond is er ook al een mooi stuk geschreven door Jenne Brinks.
Toen ging het vooral over het 50-jarig bestaan van je kennel ‘vom
Twentebloed’. Ik wil graag in dit interview ook jou als persoonmeer
uitlichten, als je daar tenminste geen bezwaar tegen hebt. Ik stel
voor om iets over jouw privéleven te vertellen en daarna af te slui-
ten met jouw grote passie de hondensport ? Of is dit FC Twente?”
Daan lacht en zegt:“Nee, de honden blijven de belangrijkste hobby
in mijn leven. Daarna komt FC Twente.”
Eerlijkheid
“Waar ik benieuwd naar ben Daan is, wie ben jij? Kun je iets over
jezelf vertellen?”
“Ik ben zoals ik ben. Wat je ziet, is wat je krijgt. Ik ben 72 jaar en geluk-
kig nog behoorlijk gezond. Ik wil alles meemaken in mijn leven. Soms
moet ik keuzes maken en dat valt niet altijdmee. Ik vind namelijk alles
leuk. Als ik niet kan kiezen, dan wordt het vaak van beide leuke din-
gen wat. Daardoor ben ik ook vaak de hort op. Ik bezoek verschillende
kringgroepen zoals op maandagavond kynologietraining in Borne,
donderdagavond en zondagmorgen D.E.S Hengelo en woensdag-
avond de kynologenclub in Enschede. Daarnaast is er ook nog FC
Twente en nog allerlei andere bezigheden. Mijn vrouwWil gunt me dit
alles en heeft er geenmoeitemee. Zij vindt het fijn dat ik geniet van het
leven! Verder ben ik betrouwbaar en houd ik van eerlijkheid. Ik houd
niet van poespas omme heen en conflicten vermijd ik liever. Want aan
ruzie heb je niets. Ook mensen in hun waarde laten vind ik belangrijk.
Want iedereen heeft zo zijn eigen karaktereigenschappen. Dat vind ik
juist zo leuk. Ik houd van warmte en gezelligheid.”
Enschede
“Waar ben je geboren? Heb je altijd in je geboorteplaats gewoond?”
“Ik ben geboren in Enschede en heb er al mijn hele leven gewoond. Ik
ben verknocht aan Enschede. Ik zou niet overal kunnen wonen, En-
schede is mijn thuis. Als kind vond ik het altijd heel fijn om naar mijn
opa en oma te gaan. Mijn opa en oma hadden een café ‘de Schop’. In
het café stond een biljart en daar speelde ik stiekemaltijd op. Mijn opa
had ook duiven, dat vond ik ook heel erg leuk. Ik heb ze zelf ook een
tijdje gehouden. Zie je wel, ik vind heel veel leuk.”
“Had je, naast de hondensport, voetbal en tal van andere bezighe-
den, ook nog tijd om een beroep uit te oefenen. Wat deed je voor
je beroep?”
“Ik heb een aantal jaren bij mijn vader in de zaak gewerkt. Deze had
namelijk een groot- en kleinhandel in kolen, olie en gas. Later ben ik
