- De Duitse Herdershond
52
De afgelopen week grappen
en grollen gemaakt onderling
via Facebook en we kregen
steeds meer zin in deze bijzon-
dere wedstrijd. Op de valreep
had ik nog een oranje hals-
band laten maken met naam
van Jente erop met een klein
vlaggetje van Nederland bij
hondenriem.nl. Dit symbool
gaf me extra zelfvertrouwen
en ik was ook heel erg trots dat
we in één seizoen zo ver waren
gekomen.
T-shirt
Na een vlotte rit komen we aan
op de parkeerplaats. We zijn
ruim op tijd en gaan eerst de
omgeving verkennen. Verschil-
lende personen zijn bezig het
veld wedstrijdklaar te maken.
Zeer professioneel gaan de
keurmeesters en ringmeesters
te werk. Het wordt nu steeds
drukker en rond acht uur be-
ginnen we met de loting. Er
zijn 13 deelnemers en we stra-
len allemaal, we gaan genie-
ten, dat sowieso. De loting gaat naar volgorde van de selectie-
wedstrijden. We zijn 8e en tot mijn verbazing trek ik lotnummer
103 dat staat voor GGI nummer 3. Ook krijgen we een prachtig T
shirt om tijdens de wedstrijd te dragen. We mogen het meene-
men als aandenken.
Twee keurmeesters
Daarna worden er nog wat reglementen
doorgesproken en dan starten we offici-
eel met het Nederlandse volkslied. Ik start
in de eerste groep met de gezamenlijke
oefening, 2 minuten afliggen uit zicht.
Iedereen doet het vlekkeloos. We wensen
elkaar succes en dan start de eerste deel-
nemer met het individueel programma.
Dit wordt beoordeeld door twee keur-
meesters, zij geven ieder apart punten. Tijdens de selectiewed-
strijden heb je altijd één keurmeester die punten toekent en het
programma wordt altijd in tweeën gesplitst, een ochtend- en een
middagprogramma.
Nu was er een heel groot verschil, je moest het volledige pro-
gramma in de ochtend en in de middag lopen en daar kreeg je
punten voor die door twee keurmeesters werden bepaald. Voor
mijn gevoel liep ik ‘s morgens goed. Ik had er één nul bij, maar dat
hadden andere wedstrijdlopers ook, dus ik zat nog in de race. ‘s
Middags gingen we weer van start en voor mijn gevoel liepen we
goed. Mijn gedachten dwaalden af en ik dacht ik zal toch niet bij
de eerste drie eindigen, wat ik daarna ook gelijk van me af zette.
Ik dacht “meid, die anderen lopen al het tweede seizoen, denk jij
nou dat je die zomaar eruit kan lopen?”
Uitslag!
Eerst werden de werkkampioenen gehuldigd en daarna nog de
beste wedstrijdlopers van het seizoen. Dat zag er allemaal heel
feestelijk uit. De bekers werden in ontvangst genomen. Kort
daarop kwam de uitslag en ze begonnen bij de laatste plaats…
mijn naamwas nog steeds niet genoemd. Ik realiseerde me in een
flits, ik ben derde geworden wie had dat gedacht! Het was feest,
ik was blij, trots, ik heb er geen woorden voor wat mij toen is over-
komen. Iedereen feliciteert je en ik was zo trots als een pauw. De
week erna zat ik nog steeds op een roze wolk met een big smile.
Ik heb de fokker (Von Jabora) van Jente gesproken en die was net
als ik ook apetrots. Op de hondenclub kregen we ook heel veel
persoonlijke aandacht, kaartjes, bloemen en mijn trainer (Kees
Hubner) was volgens mij net zo blij als ik. Zo zie je maar weer het
kan raar lopen in de wereld van de hondensport!
Ria Lübbe
Vandaag, 1 september, is de grote dagwe gaan ons klaarmaken voor de Nederlandse Kampioenschap-
pen Gedrag en Gehoorzaamheid. De auto hebbenwe al ingepakt en ik voel me gespannen, ik sta op dit
moment 8e in de selectie en ik hoop tussen de 5e en 8e plaats te eindigen.
