Enkele dagen na zijn 95ste verjaardag overleed onze oud voorzitter en erelid na een voltooid leven.
OUD VOORZITTER VDH OVERLEDEN
IN MEMORIAM BERTUS MEULENBELD
EEN ECHTE VDH-PIONIER
Oud beroeps officier Meulenbeld was sinds 1938 lid van de VDH. Een groot aantal
jaren maakte de geboren Tukker deel uit van het hoofdbestuur. Eerst als secretaris
onder de bezielende leiding van de heer Van Asselt, zijn leermeester. In 1982 nam
hij de voorzittershamer over in een turbulente tijd met veel onrust binnen de VDH.
Bertus was een echte VDH-pionier, je kunt hem de grondlegger van de VDH
noemen. Tijdens zijn lidmaatschap heeft hij diverse functies bekleed. Zijn eerste
stappen als bestuurder zette hij in 1953 bij kringgroep Enschede waar hij enkele
jaren voorzitter was. In de periode 1954 tot 1975 was hij o.a. redacteur clubregister,
secretaris en commissaris africhting. Na een onderbreking van enkele jaren werd hij
gevraagd om aan te treden als voorzitter en deze functie heeft hij uitgevoerd tot
1994. Als erelid van de VDH heeft hij nog tot 2011 de Algemene Vergadering van de
VDH bijgewoond.
ONDERSCHEIDINGEN
Meerdere onderscheidingen vielen hem ten deel. Bertus Meulenbeld was de
trotse drager van het verzetskruis. In 1979 werd hij benoemd tot erelid van de
VDH en op 13 oktober 1995 is hij door Hare Majesteit benoemd tot Ridder in de
Orde van Oranje Nassau wegens zijn verdiensten voor het verenigingsleven van de
Duitse herdershond en de paardensport. In 1995 werd hem de zilveren speld van
verdienste uitgereikt door de SV en WUSV voor zijn uitzonderlijke verdiensten in de
WUSV en voor de Duitse herder. Daarnaast was Bertus Meulenbeld drager van de
gouden erespeld van de Raad van Beheer op kynologisch gebied. Tot slot kreeg hij
uiteraard ook de speld van langdurig lidmaatschap wegens 75-jarig lidmaatschap.
Redactie
De VDH verliest hiermee één van zijn pioniers en grondleggers
van de rasvereniging. Hij was een icoon die als zodanig voor onze
vereniging en het ras een geweldig stuwende kracht was.
In zijn 77 jarig lidmaatschap heeft hij meerdere functies bekleed.
Wij hebben een respectabele collega-bestuurder en liefhebber
van het ras verloren. Dit is een zeer gevoelig verlies voor de VDH
want Bertus was tot het laatste moment een betrokken lid. De VDH
verliest een man met uitstraling en daarmee het visitekaartje van de
rasvereniging.
Bertus was een markante persoonlijkheid, een uniek persoon,
die zijn hart verpand had aan de Duitse herdershond. Hij had een
optimistische kijk op het leven waarbij zijn familie het middelpunt
vormde van zijn bestaan. Ondanks zijn respectabele leeftijd had
Bertus nog steeds een ijzersterk geheugen alhoewel hij de laatste
tijd af en toe toch iets dieper moest graven dan dat we van hem
gewoon waren.
Het was altijd een genot om hem te horen spreken over zijn honden
en ervaringen, uit een voor velen van ons, ver verleden. Het was
opmerkelijk dat hij daarbij alle namen van de honden en personen
uit die periode uit zijn geheugen wist op te halen.
Zowel zijn steun als zijn plezierige omgang met altijd die boeiende
verhalen over de Duitse herdershond en de vereniging, welke hij tot
aan zijn dood een warm hart heeft toegedragen, zullen we moeten
missen. Wat we niet moeten missen zijn de herinneringen aan een
bijzonder fijn mens met het hart op de juiste plaats en een luisterend
oor voor al diegenen die zijn passie deelden.
Groot is de leegte die hij achterlaat maar mooi zijn de herinneringen
die blijven. Hou de herinnering aan Bertus in leven want hij is pas
echt dood als we zijn naam niet meer noemen.
Marc Dhooge (vz)
Namens het hoofdbestuur
11
algemeen
VDH