![]()
Clubgenoot Dimphy Tellekamp van kgp. De Hoofdstad had zo’n sur-
vivaldag een paar jaar geleden al eens meegemaakt. Aangestoken
door haar enthousiasme gingen wij samen vanuit Noord-Holland
richting Drenthe. De beide honden achter in de auto, ieder in een
eigen bench, gaf al een reuring van heb ik jou daar. De dame van
het stel heeft zo ongeveer de hele weg zitten joelen van pret alsof
ze wist wat haar te wachten stond. Ondergetekende was weliswaar
enthousiast over hetgeen komen ging maar ook wat ongerust. Reu
Tim is hartstikke lief voor mensen maar heel vervelend tegen ande-
re honden een enkele uitzondering daargelaten. Als dat maar goed
gaat….
SFEER
Na een lange rit, tjonge wat is ons kleine landje dan toch best groot,
via een perfecte bewegwijzering kwamen we aan bij het terrein
waar één en ander zijn aanvang zou hebben. De mensen van de or-
ganisatie en hun gasten hadden er duidelijk zin in. Wat een gezellig
sfeertje gelijk al ’s morgens vroeg! De honden waren zoveel mogelijk
ingedeeld per ras met als resultaat dat wij in groep 9 met allemaal
Duitse Herders kwamen. Vier teven en één reu, vijf dames en één
heer ter begeleiding.
Het moment dat de honden kennis moesten gaan maken was aan-
gebroken en het ongelofelijke gebeurde. Tim was zo mak als een
lammetje of zeer onder de indruk van zo’n honderd honden in al-
lerlei formaten en uitvoeringen met hun baasjes. Hoe dan ook de
ongerustheid verdween en we konden ontspannen van start.
FOUTJE
Per groep was er een apart programma zodat je niet snel een andere
groep tegen het lijf zou lopen tijdens de wandeling. Wij gingen van
start met de Hunebedroute. Als wegwijzer een ketting met kraaltjes.
Elke kleur had een betekenis: links, rechts, opdracht etc. Daarbij is het
wel zaak inde gaten te houdenwat het laatste kraaltjewas anders ga je
hopeloos verkeerd. Waar het misging is nog steeds niet duidelijk maar
in ieder geval liepen we al een heel eind zonder de te verwachten op-
dracht tegen te komen. Niets aan het toeval overlatend patrouilleerde
er een auto van de organisatie. Wij hoorden niet te lopen waar we lie-
pen en moesten terug naar het laatste punt. Uiteindelijk vonden we
de eerste opdracht. Eén waarbij handig gebruik gemaakt werd van de
beschikbare hunebedden. Onder een hunebed doorkruipen, ja, ook
de baasjes, eroverheen springen en mooi gaan zitten bovenop een
hunebed. Daar waar het baasje klem bleef zitten onder het hunebed,
ging een enkele hond alvast uit zichzelf naar de volgende opdracht
en werd het een gezellige dolle boel zonder dat er ook maar iets van
grauwen en snauwen passeerde. Iets verderopmoest er gereden wor-
denmet de hond naast je. Je kon kiezen uit steppen, eenwiebelfiets of
pedalo of voor de echte waaghalzen een stukje lopen op stelten met
je hond naast je. Dit alles zonder wedstrijdelement gewoon voor de lol
en elkaar helpen waar nodig. Tijdens deze eerste wandeltocht van de
dagwas er ook nog eenmoment dat de hondmoest doen alsof hij een
kaas was door keurig te blijven liggen op een kaasdragersplank. Mooi
om te zien dat de hond gewoon doet wat je van hemvraagt. Zijn al die
trainingsdagen/avonden toch niet voor niets.
Op zaterdag 13 september organiseerde kringgroep NON, samen met de Reddingshon-
dengroep Drenthe voor de 14e keer op rij de spectaculaire survivaldag voor baas en
hond in Borger.
EEN AANRADER!
4
algemeen
VDH
SURVIVAL DAG VOOR BAAS EN HOND
