VDH -
algemeen
-
5
kennis verbreden, je volgt de AKK cursus, algemene kynolo-
gische kennis, en omdat je bij het KNGF werkt, krijg je dan ook
dé man die dat ontwikkeld heeft: professor Bouw. “Loes van de
Boogaart van O&O (Nederlandse vereniging voor instructeurs in
hondenopvoeding en –opleiding) kwam cursussen geven over
gedrag, over omgang met honden, ik ben toen verder gegaan
als gedragsbeoordelaar, daar heb ik ook de Duitse herder voor
gekozen en ik heb diploma’s gehaald om Duitse herders qua
gedrag op fokgeschiktheid te mogen keuren. Die cursus werd
door de Raad van Beheer (RvB) in samenwerking met de faculteit
Utrecht in elkaar gezet. Een van de leraren was Doreen Planta,
een ethologe.”
Apeldoorn
De interne opleiding duurt drie jaar, je leert natuurlijk ook met
cliënten, met blinde mensen omgaan. Je leert gesprekstech-
nieken, omgaan met probleemgevallen, via rollenspellen met
beroepstoneelspelers wordt de realiteit zo goed mogelijk na-
gebootst. Maar veel belangrijker vond Peter het verblijf op een
blindeninstituut in Apeldoorn. “Daar moest je een maand lang
het leven van een blinde ervaren, je kreeg een donkere bril op
en was gewoon een maand lang blind.” Hij leerde met een stok
lopen en boodschappen doen, de bus nemen, mensen gebrui-
ken, inschakelen, uitschakelen. Hij herinnert zich dat ze vroegen:
“Peter, wat wil je vanavond eten?” Toen hij zei “doe maar aardap-
pelen en vlees en groente”, kreeg hij tien gulden en een buskaart
en mocht hij het allemaal gaan kopen in het centrum van Apel-
doorn. “Dan ga je uitzoeken hoe en wat, donkere bril op, stokje,
juiste bus uitzoeken, dan ben je al goed moe voordat je bij de
winkel bent en dan moet je nog je boodschappen zien te halen,
weer terug naar de bus zien te komen en dan denk je dat je klaar
bent maar dan moet je alles zelf schoonmaken en koken. Alleen
al aardappels schillen zonder zicht is een mijl op zeven. Heb je
alle schil er wel af en wanneer kookt het en wat kookt er? Alleen
de aardappelen of de groente ook?” Zo leerde hij hoe hij zijn
krachten moest verdelen en ook dat je niet zomaar tegen een
blinde kunt zeggen: “we gaan eventjes een route lopen”, want
‘eventjes’ bestaat gewoon niet, alles kost extra inspanning.
Stoklopen
Toen Peter geleidehondeninstructeur was, ging hij zich ook inte-
resseren in de andere tak van het mobiel maken van de blinde en
kwam zo uit bij oriëntatie en mobiliteit (O&M). Een blinde heeft
een oriëntatie- en mobiliteitsleraar, die hem leert stoklopen, dus
hoe ga je met een taststok de wijde wereld in. Als geleidehon-
deninstructeur volgde Peter dus een cursus O&M en was daar-
mee de eerste in Nederland die een combinatie maakte van de
twee gangbare manieren waarop een blinde zich op eigen kracht
in het dagelijkse verkeer kan begeven. Deze samenwerking heeft
zo goed uitgepakt dat iedere geleidehondeninstructeur nu ook
oriëntatie en mobiliteit in zijn pakket heeft zitten en omgekeerd
de O&M leraren het geleidehonden verhaal moeten leren. Voor
de opleiding O&M moest Peter een eindwerkstuk maken en dat
is uiteindelijk de DogSim geworden.
DogSim
Peter stelde vast dat er een schakel ontbrak op het moment dat
je als blinde, die gewend was met een stok te lopen, over wilde
stappen naar de geleidehond. Zijn gedachte was dat het een
groot verschil maakt, via welke hand de signalen in je hersenen
binnenkomen. De meeste mensen die met een stok lopen zijn
rechts en krijgen de informatie over wat de stok ‘waarneemt’ via
de rechterhand binnen. Dat is een heel ander binnenkomen in de
hersenen dan wanneer de informatie via de linkerkant binnen-
komt: de hand waarmee je de geleidehond volgt. “Met je stok
heb je alle obstakels aangetikt dus je weet precies waar ze zich
