“krijgen ze er een gratis
warming up en cooling down bij”
12
algemeen
VDH
Er volgde een droevige periode voor Janet toen Amber vier jaar
was. Noana, de eerste hond van Janet kwam te overlijden, Amber
bleek darmkanker te hebben en er heerste een brand in haar podo
praktijk. “Een hele vervelende periode, maar via via kwam dan toch
Amiga in mijn leven, een ‘kei lieve en kei leuke hond’.”
PIEKEN OP EEN DAG
Ze is altijd eigen baas geweest en gaande het gesprek wordt het me
duidelijk, Janet houdt van haar onafhankelijkheid en de veelzijdig-
heid van de Duitse Herder. En ze is nog maar net op weg naar de top.
Nu ze de beste is van Nederland, lonkt het WK. “Het allerhoogste
bereiken in de Behendigheidssport, dat is waar ik naar streef”, zegt
ze. “Binnen de VDH valt het niveau wat tegen, er zijn andere rassen
en andere wedstrijden waar de lat veel hoger ligt. En daarom trainde
ze in voorgaande jaren buiten de VDH om ook bij andere agilityclubs
en doet ze nu nogmee aan andere alle rassen wedstrijden. “Daar leer
ik nog van, daar hebben ze wedstrijden met 120 honden. Het meest
bekende ras voor behendigheid is de Border Collie, maar liefst 80%
van de toppers is van dat ras. Een Duitse Herder is nu eenmaal trager,
maar kan als hij/zij goed getraind wordt, wel heel precies lopen.”
Haar hart ligt bij deDuitseHerder endaarom is ze altijdbij Kringgroep
de Ypelaar te vinden als instructeur. “De sport is weer in opkomst, we
leverden net weer een nieuwe groep instructeurs op. Maar er zijn
nog steeds witte vlekken op de kringgroepenkaart van Nederland:
in Drenthe, Groningen en Zeeland ontbreekt de sport op onze VDH
kringgroepen. “Hopelijk wordt dat nog eens beter, de sport is leuk
voor jong en oud en je hoeft er niet zo intensief voor te trainen als in
de africhting. Een uurtje per avond volstaat en alle Duitse Herders
vinden het leuk om te doen. Voor iedereen is er een max qua pres-
tatie en dat kan voor mens en dier anders zijn, en daardoor veel
voldoening geven. We willen de kringgroepen altijd graag helpen
met het opzetten van deze tak van sport. En tijdens de wedstrijden
juichen we voor iedereen. In de training bouwen we aan een ieder
individueel, dat geeft ons een heel goed gevoel.” Samen met Wendy
van Opstal (haar trainingsmaatje) geeft Janet instructie en dan be-
ginnen ze met het opbouwen van het parcours. Ze lacht: “krijgen
ze er een gratis warming up en cooling down bij”. Ze vertelt me dat
niet de stem maar de loophouding en gebaren het meest essentieel
zijn in de behendigheidssport. En met een Duitse Herder – die toch
wat zwaarder en minder wendbaar is dan een Border Collie - geeft
het meer uitdaging. Een goede behendigheidshond moet snel en
wendbaar zijn én heel goed luisteren.
De behendigheidssport binnen de VDH voelt voor Janet aan als een
familie, waarbij het plezier altijd voorop staat en het gelukkig ook
nooit om het geld gaat. Ze zit fier rechtop en kijkt me met twinke-
logen aan. Ik vraag haar naar de podiumervaring tijdens het NIAK.
“Nou, dat ging helemaal mis, ze wilden me van het podium hebben,
maar de huldiging van plaats twee en drie van de behendigheid was
nog niet geweest. Dus ik zei: ik blijf staan. Gelijkwaardig was het niet.
Volgend jaar gaat het vast anders”, zegt ze vastbesloten, “want dan
sta ik er weer haha.”
