VDH mei 2013 - page 9

VDH -
algemeen
-
7
bedenkt zij zich geen moment, maar gaat meteen deze uitdaging
aan. Dit was het ‘foute’ moment in haar leven” zegt moeder Nel.
Eigenlijk ziet zij haar mooie dochter bij wijze van spreken toch
liever in een modeblad dan op de cover van het VDH-blad. Maar
ze voegt er onmiddellijk aan toe dat ze Catharina ook heel mooi
in het pak vindt. Nadat de leden van de kringgroep haar pakwerk
lieten maken voor drie ervaren honden achter elkaar en wat gnif-
felend tegen elkaar zeiden ‘die zal haar bekomst wel hebben’,
kwam Catharina opgewonden van het veld. In tegenstelling tot
wat iedereen verwachtte zei ze “Dit is kikken, dit is gaaf!” Een pak-
werker was geboren.
Geweldige inzet
Onder leiding van Wim van Dongen, maar zeker ook van Loek
Nicolay, zette Catharina de eerste stappen als beginnend pak-
werker. In 2010 komt er een VDH pakwerkerscursus in Brabant.
Op deze cursus, gegeven door Raymond van Eck en Toon van
Oirschot, moet Catharina heel veel van haar eigen stijl inleveren.
Maar ze heeft een geweldige inzet en al snel blijkt dat zij meer in
haar mars heeft dan veel van haar medecursisten. Op deze cursus
komt zij ook in contact met Peter Joosten en andere leden van
kringgroep De Ypelaar. Zij gaat daar trainen voor het pakwerkers-
examen en krijgt begeleiding van Peter. Uiteindelijk wordt zij met
lof kringgroeppakwerker op het examen dat wordt afgenomen
door CBA-lid Toon Hop.
Nieuwe periode
Ondertussen komt door intern verloop kringgroep Oosterhout
slecht in het kader te zitten en krijgt de veel te jonge Catharina
(16 jr.) in plaats van les en begeleiding zowat de leiding over de
africhting. Weer gaat Catharina er voor de volle 100% tegenaan,
maar dit kon niet goed gaan. Ongewild worden er roofbouw ge-
pleegd op de jonge pakwerkster. Een en ander leidt dan uitein-
delijk tot het vertrek van Catharina en zij wordt lid bij de Ypelaar
te Tilburg. Een nieuwe periode breekt aan maar nu een periode
waarin Catharina begeleiding krijgt. Peter en Patricia Joosten zijn
volgens Rien en Nel een tweede vader en moeder voor Catharina.
Er wordt hard gewerkt en soms komt ook Toon van Oirschot nog
even om Catharina weer eens even met twee voeten op de grond
te zetten. Maar hoe dan ook, Catharina wil verder en ze zal er ook
komen nadat een eerste poging om wedstrijdpakwerker te wor-
den mislukt. Catharina gaat door, ze gaat naar ‘de Oude Maas’ om
te werken aan haar stijl en conditie. Er volgen nog intensievere
trainingen en dan is het oogsten: Catharina slaagt voor VDH wed-
strijdpakwerker. Wat een meid! Rien en Nel kunnen een traan van
trots niet onderdrukken.
Enorme kik
In de kantine van kringgroep de Ypelaar zoek ik Catharina op en
vraag haar wat een mooie jonge meid als haar bezielt ompakwer-
ker te willen worden? Catharina is heel duidelijk, honden en met
name de Duitse herders spelen een belangrijke rol in haar leven.
“Er is een wederzijdse band” geeft ze aan, “het is dus ook niet zo
verwonderlijk dat ik, waar andere meisjes wellicht naar dansles
gaan, mij steeds meer tot de hondensport aangetrokken voelde.
Nadat ik aanvankelijk met de kynologie en het voorbrengen
van honden op clubmatches bezig was kwam ik bij kringgroep
Oosterhout terecht. Daar zette ik de eerste schreden op het pad
van de africhting. Toen ik zo maar voor de gein eens een keer de
mouw aantrok wist ik het, dit is een uitdaging. Dit is zo heftig en
geeft een enorme kik. Later merkte ik dat ik heel veel van honden
kan leren. Bij de pakwerkerscursus is het onderdeel ‘opbouw van
jonge honden’ verplicht. Daar leer je pas echt wat van honden.
Je moet, zoals dat heet, ‘de hond lezen’. Het komt dus neer op
het aanvoelen en met die kennis de hond naar een hoger niveau
brengen.”
Fokken
Catharina heeft ook een Duitse herdershondenkennel met de
naam ‘van de Lievenschbergh’. Dit was eigenlijk de kennel van
haar stiefvader Rien. Hij woonde in Bergen op Zoom in de buurt
van een ziekenhuis met diezelfde naam, de kennel is daar naar
vernoemd. Op mijn vraag waarom ze zich ook met het fokken van
honden bezig houdt, antwoordt Catharina: “Daar ik mij steeds
meer verdiep in honden, zowel in de sport als ook beroepsmatig
(ik studeer voor dierenartsassistent) is ook het fokken en het op-
voeden en bestuderen van jonge honden interessant, boeiend en
leerzaam. Ik wil niet veel fokken, want het moet echt een liefheb-
berij blijven. Je moet proberen het echt goed te doen en denken
aan de belangen van het dier.
Africhting
Ofschoon ze het graag doet, is pakwerk niet het enige waarmee
Catharina zich bezighoudt. Ze is ook volop actief in de africh-
ting. “Nadat ik met Trendy van de Toren Hoeve mijn eerste IPO I
examen heb behaald, heb ik haar ook voor de fokgeschiktheids-
keuring gebracht en mijn eerste nestje gefokt. Nu ben ik aan het
trainen met een flinke jonge reu, Doerak van
Djipy’s Haus
en doe
ik mee aan het NKK 2013, waar ik hoop goed te scoren. Aan het
PAK van Brabant, kan ik helaas niet meedoen, want ik mag daar
(jippie) pakwerk doen en dat gaat dus niet samen.”
Opleiding
Over de pakwerkersopleiding weet Catharina het een en ander te
vertellen.“Toen ik wist dat pakwerk mij zo boeide en er in Brabant
een pakwerkerscursus gegeven werd door Raymond van Eck en
Toon van Oirschot heb ik mij daarvoor opgegeven. Ik heb daar
ook Peter Joosten leren kennen en leden van de Ypelaar. Daar bij
mijn kringgroep toen niet voldoende honden aanwezig waren
voor de cursus heb ik meestal gedraaid op honden van De Ype-
laar. Peter Joosten ging mij steeds meer begeleiden en eigenlijk
vervreemdde ik een beetje van mijn oorspronkelijke kringgroep,
waar toen ook wat problemen waren. De mensen van Oosterhout
hebben zich echter altijd voor mij ingespannen en geholpen voor
zover dat in hun macht was. Toch was er bij de Ypelaar meer aan-
dacht voor mijn ontwikkeling als pakwerker.”
1,2,3,4,5,6,7,8 10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,...28
Powered by FlippingBook