africhting
17
VDH
16
africhting
VDH
De Gouden Speurlijn 2016
De Gouden Speurlijn (GS) staat meestal bekend om het speuren
onder moeilijke omstandigheden. Dit jaar kon dat niet direct wor-
den gezegd. Soms leek het wel voorjaar! Niks moeilijks, toch...?
De laatste middag werd het dan toch nog even ‘ouderwets’. Een
verslag van de bijna traditionele winterse speurwedstrijd waar de
hond met de beste neus overtuigend winnaar werd van een niet
alledaagse prijs.
KRINGGROEP FRISIANA EN EGBERT KONING
Vier dagen op verschillende locaties met bijna iedere keer een der-
tig honden die hun neus op de grond zetten. Zoiets is lang niet over-
al mogelijk. Bij kringgroep Frisiana lukt het. De basis wordt gevormd
door een vaste kern die voor de catering zorgt, de administratie
doet, de velden kent en indeelt, de wedstrijd kan leiden, etc. Stuk
voor stuk mensen die hart hebben voor de club en het evenement.
Daarnaast kan de kringgroep al jaren een beroep doen op Egbert
Koning. Zo iemand die geen lid van de club is maar die je altijd kunt
benaderen om sporen te leggen of sporen uit te zetten en die dan
ook nog bijna altijd zijn medewerking toezegt. Belangeloos, zonder
er ook maar iets beter van te worden. Top!
SPOORLEGGERS
Naast de vaste kern kunnen we moeilijk zonder wat hulp van buiten.
We hebben het dan met name over de spoorleggers. Dit jaar waren
er opvallend veel van buiten de provincie. Dit had vooral te maken
met de cursus voor spoorleggers en spooruitzetters die het afgelo-
pen jaar door de VDH was georganiseerd. Arjan de Wit, Angela Ha-
mer, Martin Brunink en Anneke Meijers (helemaal uit Brabant) waren
geslaagd en zij wilden wel eens op een wedstrijd lopen. Daarnaast
waren er weer een paar vertrouwde gezichten zoals Klara Rozendaal,
Kees Ruiter en Marcel Vianen die ervaring op willen blijven doen in
het leggen. Allemaal mensen die in ruil voor een goede verzorging
sporen uit willen lopen. Klasse!
HOE GEK BEN JE
Zoals eerder al aangegeven was het dit jaar niet extreem. Toch blijft
het iets aparts. Stelt u zich eens voor. Zondag 10 januari 2016, 7.30
uur. De eerste wedstrijddag. Martin Brunink, vriendin Marloes, Johan
Smit en ondergetekende zitten samen aan het einde van een pad
ergens in de weilanden van Friesland in een VW polo gepropt ‘in
de middle of nowhere’. Kopje koffie erbij. Buiten is het nog helemaal
donker. De eerste sporen worden besproken omdat om 8.00 uur
moet worden gestart met het lopen. De pionnen die dagen van te
voren bij harde regen en wind al zijn neergezet (nat tot op de onder-
broek) geven samen met een zaklantaarn enige hulp bij het bepalen
van de looprichting van het eerste spoor. Wat een stelletje gekken
zult u misschien denken. Klopt!
DE OMSTANDIGHEDEN
Geen sneeuw en geen ijzel. Natuurlijk is er altijd de wind en dit jaar
ook regelmatig de nattigheid op het veld. Daarnaast zat er wel eens
een nachtvorst bij waarbij je dan de vraag kunt stellen wat dit pre-
cies met de geur doet. Op grond van ervaring durf ik te stellen dat
gras dat bij vorst wordt uitgelopen en daarna ontdooit lastig voor de
honden is. Op het oog soms mooie velden werden door veel hon-
den dan niet goed uitgewerkt.
DE WEDSTRIJD
Wat deze wedstrijd bijzonder maakt is het feit dat er vier keer wordt
gespeurd. De ene keer ben je vroeg en de andere keer mag je later
komen. De lengte van de sporen komen bijna altijd overeen met wat
er voor staat. De ene keer heb jij last van wat extra wind en/of nattig-
heid en de andere keer heeft een andere geleider dat. Dit alles geeft
bij iedereen wel het gevoel dat het er eerlijk aan toe gaat. Ook hoeft
een keer een wat mindere dag niet onoverkomelijk te zijn. Deze za-
ken dragen er allemaal toe bij dat de sfeer goed is. Ondanks dat het
iedere dag spannend was, was het toch relaxed.
Echt spannend was het op de laatste dag. Misschien iets minder voor
de uiteindelijke winnaars omdat zich zowel bij de IPO I als ook de
IPO III honden toch wel een behoorlijk verschil was gemaakt van de
nummer 1 en de rest. Voor de rest bleef het spannend tot de laatste
hond.
DE IPO III HONDEN
Monique Rijnders met Baki van Zunderland
Overtuigende winnares met haar inmiddels 6 jaar oude hond. Werd
op het NIAK van 2014 derde en op de interland Nederland-België van
2014 tweede. Toen kwamen ze er achter in januari 2015 dat Baki een
hernia in haar rug had en dat het met B en C wel gedaan was. Hier
bovenop of eigenlijk andersomwas het ook nog zo dat Monique zelf
ook in het ziekenhuis lag omdat ze geveld was door een besmette
blindedarm. Ze was er slecht aan toe. Net voor de interland was ze
weer uit het ziekenhuis.
Baki is een drukke hond. In de vier uur die ze per dag met de hond
loopt, kunnen de hond en Monique hun energie kwijt. Ze speurt
gemiddeld twee keer in de week. Aanvankelijk had de hond op het
speuren wisselende punten. Het lijkt net of het nu beter gaat. Mo-
nique vindt de GS geweldig. Alles gaat gemoedelijk, iedereen krijgt
bijna dezelfde lengte en bijna altijd dezelfde soort gras, verschillen-
de spoorleggers en verschillende locaties.
Jan Louwerens met Nash von der Hildernisse
Deze Duitse herdershond is 8 jaar en doet voor de zesde keer mee
op IPO III niveau. Was twee keer tweede en twee keer vierde en een
keer zevende. Op de laatste dag steeg Jan van de vierde naar de
tweede plek. Jan roemt de ongedwongen sfeer van de GS, de unieke
prijzen en de passie die een bepaalde groep met elkaar deelt.
Frans Hendrix met Hasko van de Biezenhoeve
Zijn hond is ruim 7 jaar oud en goudeerlijk. De hond heeft PRA. Een
oogziekte waar niks aan gedaan kan worden, hij wordt langzaam
blind. Als je nu op drie meter een brokje naar de hond toegooit zal
hij een hapbeweging maken maar missen. Zit de hond vlak voor je
en je laat voorzichtig een brokje vallen dan komt er geen reactie. Hij
ziet het niet.
Tijdens speuren kun je merken dat hij bijna niks ziet. Donkere voor-
werpen worden overlopen en de lichtere niet. Een hond speurt met
de neus maar gebruikt ook de ogen is de stelling van Frans.
Frans vindt het moeilijk om te zien hoe zijn trouwe vriend steeds
slechter wordt. Hopelijk kan hij volgend jaar nog één keer mee doen.
Speuren is het wat ze samen doen. Hij vindt de GS erg leuk omdat
het 4 wedstrijden zijn en het altijd door gaat. Dit jaar was het een
makkie maar anders... In 2012 heeft hij de GS gebruikt als voorberei-
ding op het NIAK. Zijn hond doet het gelukkig onder alle weersom-
standigheden goed.
Volgend jaar gaan we voor de tiende editie van de Gouden Speurlijn.
Een evenement voor liefhebbers!
Simon Feersma Hoekstra
Nr
Geleider
Hond IPO 1e
2e 3e
4e
Totaal
Plaats
8
Monique Rijnders Baki
3
96
97 99
98
390
1
1
Jan Louwerens
Nash 3
96
85 94
96
371
2
15
Frans Hendriks
Hasko 3
97
90 90
92
369
3
Foto’s bij dit artikel: Gea Joosten en Monica Stam
