- De Duitse Herdershond
8
De dag begonmet regenachtig weer. De Nederlanders zouden zeggen: ‘triest weer.’ Was dit een voorteken?
Vol goedemoed gingen we op weg. Een ode aan het navigatiesysteem is ook wel op zijn plaats. Indienmen
naar wegwijzers zocht in de vroegemorgen? Maar allez…. we kwamen omeen wedstrijd te zien.
Om te smullen!
Interland België – Nederland 2012
En een wedstrijd hebben we gezien. In een woord
geweldig
!
Iedere sportman die elders was heeft zichzelf tekort gedaan.
Het was een wedstrijd om van te smullen. Er deden honden
mee zoals Clint van Teichblick van Michel Heyvaart of zoals
aan Nederlandse zijde Baggio v. Haus Madds van Giovanni Ti-
rapani. Jongens wat een uitstraling en wat een werkdrift werd
hier vertoond. Hoewel men voor uitstraling en werkdrift he-
laas geen punten krijgt, zijn het honden die het hart van de
liefhebber van Duitse herders sneller doen slaan. Aan beide
zijden waren er combinaties die mooi teamwerk lieten zien.
Speuren
Het speuren heb ik niet gezien, maar de lovende woorden
van keurmeester Broekhuizen spraken voor zich. Hij loofde de
mooie speurvelden en had genoten van het goede speurwerk
dat hij heeft mogen keuren. Ook aan de resultaten was te mer-
ken dat men niet voor elkaar onder deed. Een uitschieter met
een pracht resultaat was Jef Nuyens met zijn hond Hyca vom
Oostweg: 100 punten! Hier en daar waren de resultaten mis-
schien niet wat men ervan verwachtte of wat de toeschouwer
ervan dacht, maar dat is aan de keurmeester om te beoorde-
len.
Appel: prachtig teamwerk
In grote lijnen prachtig teamwerk. Strak volgende honden,
mooi gesloten in de hoeken en in de groep. Terwijl het loop-
tempo aan de Belgische kant vaak traagheid vertoonde, was
dat aan Nederlandse zijde beter. Ook het verschil in snelle pas
en langzame pas als wel het natuurlijk looptempo werd bij de
Nederlanders goed tot uiting gebracht. Neem bijvoorbeeld de
combinatie Jill v. Keulen met haar hond Basta v. Djipy’s Haus:
uitmuntende tempowisselingen. Alle oefeningen werden
overigens ook beoordeeld met een kleine uitmuntend tot uit-
muntend. Enkele puntjes werden verspeeld bij het apporteren
over de vlakke grond. Hier mocht de hond sneller terugkomen
en het blok beter aanbieden, maar alsnog een kwalificatie ZG.
Het uiteindelijke resultaat voor Jill en haar hond waren een
verdiende 96 punten.
Spanning voelbaar
Zwaar puntenverlies werd bij sommige teams geleden bij het
apporteren. Waar de ene hond het blok alvast voor de voeten
van de geleider dropte, gaf de ander het blok niet graag af.
Het aanbieden van het blok en het toucheren van de gelei-
der kostte punten. Ook het aantikken van de haag gebeurde
vaak en gaf puntenaftrek. De ‘vooruit’ was ook vele malen de
oorzaak van puntenaftrek. Deze was vaak met hapering of wel
doelgericht maar benodigde het tweede commando ‘af’.
De pechvogels met appel aan Nederlandse zijde waren Edwin
Veenstra met zijn hond Joury van de Hildernisse en Nel Tipjes
met haar hond Kyra v. Hamerslag. Naarmate de wedstrijd vor-
derde, was de spanning van zowel geleiders als honden tot in
het publiek voelbaar.
Cliff v. Gillrather Traum van Bert Baelus
Gringo v. Ratsenheim van Herman de Koning
