te rennen en te spelen. De wat oudere wijzen, die de te wilde
jonge honden tot kalmte manen door er alleen maar tussenin
te gaan lopen. De onzekere honden, die zich in het begin gro-
ter voordoen dan ze zijn, maar gedurende de wandeling wat
meer zelfvertrouwen krijgen en zich toch laten verleiden voor
een gezamenlijke zwempartij of race-spelletje. En de oude gar-
de, (met respect) die het letterlijk aan zich voorbij laten gaan.
Gewoon omdat ze graag meewandelen met de baas en zicht-
baar genieten van het “nu”!
Tijdens de wandeling ontstonden ook spontaan mooie
gesprekken, met natuurlijk éé n onderwerp; onze Duitse
Herdershond. De liefhebbers kwamen werkelijk van heinde en
ver om hier samen te mogen lopen. Kennis en ervaringen wer-
den uitgewisseld, eerste keer eigenaar van een herder naast al
40 jaar herders in huis. Dat is toch prachtig!!
POSEREN EN PAUZEREN
Na bijna twee uur wandelen kwam de groep weer aan op het
grote hondenstrand. Nog éé n keer het water in om alle bagger
van het hondenlijf af te spoelen. Nog even poseren voor een
groepsfoto en daarna was eenieder vrij om naar huis te gaan of
nog niet. Bij de auto’s was er, voor wie dat wilde, koffie met een
pannenkoek. Er werd nog even na gepraat over de wandeling.
En uiteindelijk stroomde de parkeerplaats weer leeg. Iedereen
ging met een voldaan gevoel weer huiswaarts. Dames Priscilla
en Ina, bedankt voor wederom een geslaagde wandeling.
Nog meer sfeerfoto’s en reacties zijn te zien en te lezen op de
Facebookpagina van de Landelijke Duitse Herderwandeling.
De organisatie ziet u graag volgend jaar ook!
De foto’s bij dit verhaal zijn van Judith van Stroe, Cynthia van
Diggele en Priscilla van Vliet. Waarvoor mijn hartelijke dank.
Namens de redactie,
Lilianne Voogd
algemeen
13
VDH
