DE VOORBEREIDING
Iedereen werd rond maandag 30 september verwacht in het ge-
reserveerde hotel in de omgeving van Modena. Op dinsdag was
ons gehele clubje compleet en zijn we met een gezamenlijk diner
begonnen aan het Italië-avontuur. Woensdag was echt de dag dat
we moesten aantreden in het stadion van Modena. De dierenarts-
controle stond ’s morgens op de planning en het intrainen ’s mid-
dags. Het was dan ook een lange dag en na het intrainen dat pas
na 17.00 uur klaar was, wilde iedereen snel terug naar het hotel,
wat eten en op tijd naar bed om fit te zijn voor de eerste wedstrijd-
dag. Aangezien deze al om 8.00 uur ‘s morgens begon en we toch
een klein half uurtje moesten rijden naar het stadion was het voor
iedereen vroeg opstaan. Er werd begonnen met de openingscere-
monie. Alle landen werden voorgesteld en moesten een ronde lo-
pen met de vlag van het land. Uiteraard had iedereen de prachtige
kleding aan die we gekregen hadden van de sponsors. Nederland
zag er echt top uit! Ook de honden hadden een oranje dekje aan
om het geheel compleet te maken.
DE WEDSTRIJD
Eindelijk begon de wedstrijd. Donderdag en vrijdag moest ieder-
een 1 x een jumping en 1 x een vast parcours lopen. Dit werd ge-
daan in twee ringen, zodat het helaas zo was dat je niet bij alle
deelnemers kon kijken. Het kon voorkomen dat in éé n ring het
vast parcours van de A1 gelopen werd en in de andere ring de jum-
ping van de A2. Het voordeel hiervan was dat we op donderdag
en vrijdag al vroeg in de middag klaar waren met de wedstrijd en
er dus tijd over was om naar de africhting te gaan kijken, wat rond
te kuieren langs de kraampjes met hondenartikelen of – voor met
name de mannen ook zeer interessant – naar het Ferrarimuseum
te gaan, dat eveneens in Modena gevestigd is.
De resultaten na de eerste wedstrijddag waren wisselend. Er moet
gezegd worden dat de parcoursen, zeker in de A3-klasse erg uitda-
gend waren. Een foutje was zo gemaakt en kan al direct een disk
tot gevolg hebben. Toch was iedereen erg tevreden over de gelo-
pen rondes en iedereen begon dan ook vol goede moed aan dag
twee. Het leek erop dat de parcoursen vandaag nog wat moeilijker
waren dan op dag éé n. Een bijkomend probleempje was dat de
parcoursvelden afgezet waren met een lint dat op de grond lag.
Onze honden zijn gewend dat er een hek omheen staat of dat
het lint op circa 1 meter van de grond hangt. Het is zo dat als de
hond het veld verlaat er direct een disk gegeven wordt. Bij drie
Nederlandse deelnemers kwam de hond helaas net even over de
lijn. Ontzettend jammer, maar regels zijn regels.
FINALEPLAATSEN
Vrijdagavond zijn we met de hele groep gaan eten in een typi-
sche Italiaanse boerderij. Heel gezellig en een mooi moment om
de eerste twee dagen te evalueren. Op dat moment waren de fi-
naleplaatsen zeker nog niet vergeven. De twee laatste rondes die
meetelden voor de finaleplaatsen moesten zaterdagochtend nog
gelopen worden. Van de in totaal zes gelopen rondes (3 x jumping
en 3 x vast parcours) werd de slechtste ronde van beide onder-
delen weggestreept. Er was dus eigenlijk voor bijna iedereen nog
WK
Agility
Modena
En toen was het ineens eind september en mochten we op weg naar het WK in Italië. Er deden 12 combinaties mee ver-
deeld over drie klassen. Zes combinaties hadden zich geplaatst voor het landenteam en hadden de zware taak om te
proberen om, buiten individueel zo goed mogelijk te presteren, ook nog Nederland wereldkampioen te maken.
behendigheid
22
VDH
Foto's bij dit artikel: Frank van Sebille
