kele keer als VDH-correspondent voor het VDH-blad, zodoende
kwam ik o.a. bij diverse VDH-coryfeeën thuis. Carla stond model
voor een foto in het blad voor het destijds net in het leven geroe-
pen VZH examen.”
FOKKERIJ
“In 1975 kochten we onze eerste Duitse Herdershond nadat onze
kruisingherder verongelukt was. Athos (zonder kennelnaam)
kwam uit de combinatie Duke v.d. Herderskring en Astraaike v.
Oeterhaus. We hadden alle geluk van de wereld, want Athos bleek
als enige uit het nest goede heupen te hebben. Na het behalen
van zijn VH3, IPO3, SpH en Kkl 1a, zijn we bewust op zoek gegaan
naar een tweede hond uit de lijnen Bernd vom Lierberg / Bert vom
Haus Knüfken.
Hoewel het de bedoeling was een reu aan te schaffen, werd het
door toeval een teef, met als stamvader van onze kennel Argus
vom Steverstrand. We vonden haar bij Feike Greidanus, Brenda
vom Pacheco’s Haus. Deze donkere teef wist te imponeren door
haar snelheid en werklust. Op verzoek van een tweetal pakwerkers
hebben we haar laten dekken en werd zij de stammoeder van onze
bloedlijn.
Als reu hebben we Cäsar Königsrain die op de BSP wist te impo-
neren in het manwerk. Een reu met een krachtig, donker hoofd.
Iets wat ze nu nog doorvoeren bij de nakomelingen, mooie krach-
tige koppen. In 1980 is de kennelnaam aangevraagd die is afge-
leid van de bijnaam die een bepaalde tak van de familie Leferink
heeft en is vernoemd naar een erf. In februari 1982 volgde een
eerste nest met Alta oet de Poeterië (Cäsar x Brenda), onze eer-
ste fokteef en stammoeder. Een nestbroer Athos hebben we drie
jaar later teruggehaald. Uit Alta hebben we alle nesten gefokt, ja
we zijn het alfabet wel rondgegaan. “Het werken met honden is
onze grote passie gebleven, maar we zien ook graag een mooie
gebruikshond. Zowel het showen als de africhting zijn steeds min-
der natuurlijk geworden. Zonder hulp van “buiten” lijken de hon-
den onherkenbaar anders. Maar ook het volgen tijdens het appèl
ziet er af en toe niet uit. Een gestresst “volgende” hond met zijn
kruis nagenoeg bij de grond om snel genoeg te zitten bij het halt
houden en met een gefixeerde blik naar boven, doet onrecht aan
een zelfverzekerde indruk die de hond zou moeten maken. Een
hond moet oplettend volgen, dus ook de omgeving in de gaten
houden. Van een prima verdedigende hond verlangen wij een on-
natuurlijk lossen. Sommige mensen zouden zich beter een robot
kunnen aanschaffen. Beoefenen van de agility sport zou in deze
therapeutisch kunnen werken voor hond en geleider”, aldus Carla.
BARTHO
Zijn eerste hond was een stronteigenwijze Cocker Spaniel. Hij had
zijn ouders eerst de kop gek gezeurd om een hond, maar eenmaal
het nieuwe eraf, kreeg deze hond veel te weinig aandacht. Zijn ou-
ders waren te druk, konden er zich niet om bekommeren en hij had
tijdens de lagere schoolperiode nog veel meer hobby’s. Tijdens de
studententijd in Tilburg raakte hij bevriend met de zwarte Duitse
Herdershond van de buren. Met die hond kon hij lezen en schrij-
ven en toen deze puppies kreeg, heeft hij daar eentje van gekocht.
Helaas verongelukte deze op de leeftijd van 9 maanden.
“Carla en ik besloten een nieuwe Duitse Herder te kopen en gin-
gen bij Kringgroep Tilburg informeren naar de mogelijkheden.
Door de “kenners” werd ik met een zekere argwaan bekeken. Een
student Economie zou nog wel kunnen als penningmeester of
secretaris, maar voor de africhting moest je toch uit ander hout
gesneden zijn. Enfin, ik werd lid in september 1975 en had binnen
een paar maanden een functie in het bestuur. Eerst als PR-man
betrokken bij de voorbereiding van de KCM in 1976 en vervol-
gens nog drie jaar als voorzitter, tot mijn verhuizing naar Twente.
Carla Leferink als model voor het VZH examen
algemeen
VDH
7
