WAUW WUSV
Dan eindelijk na al die jaren van voorbereiding, overleggen,
brainstormen, was het zover. De WUSV 2017 kon starten. In ons
eigen kikkerlandje. Ongelooflijk veel vrijwilligers zijn hier da-
gen, weken, maanden, sommige zelfs jaren lang belangeloos
mee bezig geweest. Namen noemen doe ik niet. Maar wel dank,
dank, dank aan jullie allemaal! En ik zeg het nogmaals: het was
voor de deelnemers en toeschouwers een “wauw” georganiseerd
Wereldkampioenschap. Eerst al een prachtig tentendorp met veel
verkoopstands, waar alle toeschouwers langs of doorheen moes-
ten lopen. Om dan dat werkelijk schitterend ingerichte entree in
te mogen lopen, waar al die grote glimmende bekers en beeldjes
iedereen nogmaals glunderend welkom heetten. Ook het stadion
zelf. Groots en toch heerlijk knus. Prachtig aangekleed met span-
doeken door de twee onovertroffen hoofdsponsors: Happy Dog
en Euro Joe. Rood, wit en blauw waren hun en ook onze kleuren.
En daar in de hoek bij het aanblafverstek een mooi spandoek voor
onze beide pakwerkers, stiekem opgehangen door hun vrien-
dinnen Tessa en Katalin. Alles omwikkeld door telkens weer die
prachtige oranje wimpel: alle vrijwilligers hadden namelijk een
fraai oranje jack gekregen. En die kleur dook elke keer weer op;
bij de ingangen, in het stadion, de grooms op het veld tot en met
het grote profi-speurteam. Waar de oranje kleur ook maar nodig
was. En reken maar van yes: er werd grof geld geboden voor die
jacks…..
En als een geweldige kers op deze prachtige WUSV taart: de aller-
laatste hond pakte overtuigend de titel!
ACHTER DE SCHERMEN
Alle grootse voorbereidingen ten spijt, begon in het geniep op
maandag de eerste stap voor het manwerk: op een geheime loca-
tie werden de vier pakwerkers nogmaals gewikt en gewogen. Om
dan dinsdag, in het stadion dit voor iedereen nogmaals te herha-
len. Maar de keuze was al gemaakt: Jan van Maren was geselec-
teerd voor het korte werk. Nicky Kuipers voor het lange werk. Een
bittere pil voor de andere twee: de reserves Toon Hop en Ruben
van der Woude. Zo’n lange weg, zo goed en dan toch net niet. Met
name Toon heeft zich daarna het gehele kampioenschap volledig
ingezet voor zijn wapenbroeders. Ondersteunend waar hij kon,
waterdragend wanneer nodig was. Maar ook Ruben liet zich op het
veld zien en hielp bij het aan- en afslepen tijdens de wisseling van
manwerk-appel. Hulde mannen!
IN STILTE
Verderop, in de Brabantse polders was maanden geleden de voor-
bereiding ook al in volle gang. Het had niets met aankleding en
uitstraling te maken, maar wel van essentieel belang: het regelen
van speurvelden. Het speurteam is het gelukt om prachtige grote
velden te regelen bij slechts vijf agrariërs. Maar dan is daar die vol-
gende stap: het secuur indelen van de velden. Gebruik makend van
al die voorbereidende trainingen, Google Maps, kennis van zaken
en tomeloze inzet. Zodanig dat alle 129
deelnemers gemakkelijk
de weg konden vinden, niet nodeloos in hun zenuwen heen en
weer moesten rijden en wachten, nagenoeg dezelfde sporen en
14
africhting
e
VDH
Foto's bij dit artikel: Jan Redder
