6
algemeen
VDH
de fokker bleek het dezelfde Anneke Hemmes te zijn die ze op de
Winner al had gesproken.
Phyllis vom Sheytan’s Home deed haar intrede in huize Wets en
op zoek werd gegaan naar een hondenclub, want stilzitten met de
hond was natuurlijk géén optie. Bij de eerste kandidaat bleek men
nogal afwijzend te zijn maar bij de UDHV kon ze echter meteen ko-
men met haar pup. Met name voor de behendigheid bleek Phyllis
best capaciteiten te hebben. Linda vond in beginsel het pakwerk
maar niks maar het was met name Charles van de Berkt die de
capaciteiten van het teefje toch goed kon inschatten: uiteindelijk
werd ook het VH-1 certificaat behaald.
Na de dood van haar teckel moest er nog een tweede Duitse
Herdershond komen en dat werd Owen vom Sheytan’s Home.
Ook deze hond was veelzijdig en naast zijn loopbaan in de behen-
digheid heeft hij in zijn palmares staan IPO-3, UV, een mooi club-
matchresultaat alsmede keurklasse.
Haar Phyllis is uiteindelijk 13 jaar geworden en voor een opvolgster
werd vooral gezocht in behendigheidskringen. Bij kennel “oet de
Poeterië” van familie Leferink bleek op haar verjaardag een nest
geboren te zijn en zo kwam een paar jaar geleden Emy bij haar als
nieuwe metgezel van Owen.
GESCHIKTHEDEN
Omdat ze nu uit zowel een werklijn als een showlijn een hond bezit,
ben ik benieuwd naar haar visie op de geschiktheid van de honden
voor de behendigheidssport. Alhoewel de meeste behendigheids-
honden uit de africhtingslijnen stammen, maakt het in haar ogen
niet zoveel uit. Als het op een of andere manier niet leuk meer
is in de africhting komen mensen vaak naar behendigheid, maar
alhoewel de honden absoluut geen watjes mogen zijn, is het met
name de goede communicatie tussen baas en hond die de solide
basis voor succes legt. Al doende bouw je ook een beter begrip
voor elkaar op. Wederzijds wordt geleidelijk aan gezocht naar een
evenwicht en aanpassing aan beider karakter. Soms kan het een
nadeel zijn als een hond erg temperamentvol is: het kan ook wel
eens uit de hand lopen. Op de lange termijn blijft het rendement
gelijk.
Pratend over verschillen versus overeenkomsten is het interessant
om de IPO-africhting af te zetten tegen de behendigheid.
Binnen de africhting is vooral sprake van een vastomlijnd program-
ma, door het strikte volgen daarvan is het voor de hond als minder
leuk te ervaren.
Het afwisselende van de behendigheid zit vooral in het parcours:
dit is steeds anders en daardoor een uitdaging. Met name moet
men er vooraf goed over nadenken hoe het aflopen aan te pak-
ken. Daarbij is cruciaal welke posities men zelf inneemt. Misschien
speelt ook mee dat het gevoel om “af te kunnen gaan” minder is.
Linda benadrukt echter wel dat voor haar het combineren van
africhting en behendigheid extra leerzaam voor hond en baas is.
Maar… nogmaals: de behendigheid is absoluut niet voor “watjes”!
Wel valt het haar op dat bij een gelopen fout, men in de behendig-
heid juist aanmoedigt om verder te gaan en het goed af te maken.
Ze pleit er voor om in ieder geval altijd een goede warming-up en
cooling-down toe te passen! Ook is het zinvol om de hond in de
aanleerfase grondig te leren hoe de hindernissen te nemen.
Juist leren springen is ook in de africhting van belang: met een blok
in de bek is een hond minder goed in staat om de hoogte van de
haag te zien bij het omhoog springen. Waar en hoe de sprong inge-
zet gaat worden, kan snelheid en punten opleveren.
IS ER TOEKOMST VOOR DE BEHENDIGHEID?
Gelukkig valt te constateren dat er beslist belangstelling voor deze
sport is. Dit ondanks de geest van de huidige tijd waarin mensen
veel te doen hebben, zich weinig tijd gunnen om zaken uitgebreid
op te pakken. Daarom ook is het moeilijk om mensen te binden.
Het organiseren van gerichte trainingen kan structuur geven. Men
ervaart als positief het fysieke bezigzijn in de buitenlucht en het
tot stand brengen van een goede band met de hond. De commis-
sie behendigheid binnen de VDH tracht zoveel mogelijk om zich
richting beginnende hondenliefhebbers duidelijk te profileren. Zo
zijn ze al enkele jaren present op de KCM en konden we onlangs in
Roermond zien hoe ook Linda zich beijverde om de deelnemers
aan de workshop te helpen met het uitproberen van de toestellen.
EN DE JEUGD?
Vaak zijn het de “kinderen van” maar hebben deze zelf geen eigen
