Op 23 november hebben wij onze lieve Frida in moeten laten slapen.
Ze is tien jaar geworden. Een aantal weken daarvoor is Frida geope-
reerd aan de meniscus en kruisbanden. Hierdoor had ze hokplicht
wat ze vreselijk vond. Maar hier moest ze even doorheen. Gister-
morgen lieten we haar buiten, en was madam stiekem naar achter
gelopen, even bij haar geiten kijken.
Baas haalde haar naar binnen en Frida kwam vrouwtje wakker maken,
met een slik om het wang, zo blij. Toch de box maar weer in. We
dachten dat het wat teveel was geweest, want ze ging liggen en had
geen zin in een koekje, of haar vriend Rakker de poes.
In de middag gingen we dierenarts maar bellen en zij besloten om
haar medicijnen te geven, om 17.45 uur wederom dierenarts gebeld
en we moesten komen. Het ging snel achter uit.
De dierenarts dacht aan een maagbloeding, wat het niet was. Frida
had kanker bij het hart, longblaasjes waren geknapt en dit is haar
fataal geworden. We hebben haar toen maar het laatste spuitje gege-
ven en Frida overleed heel snel.
Thuis wacht haar dochter Myrthe, die ze ons zes jaar geleden heeft
geschonken.
Wat hebben we ontzettend genoten van deze hond en zullen haar
enormmissen.
Donderdagmorgen hebben we Frida begraven naast de boerderij.
In het julinummer 2015 van het VDH blad stond Frida ook geplaatst,
met haar zoon en dochter en een kalfje waar ze op paste.
Annie Halbesma
10
algemeen
VDH
Inmemoriam
