Symptomen
Een beginnend verschijnsel is coördinatieverlies in de achterste lede-
maten. De hond gaat waggelen, struikelen of slepen met de achterpo-
ten. Deze symptomen verergeren naarmate de ziekte zich ontwikkeld.
Incontinentie komt ook veel voor. Uiteindelijk wordt de hersenschors
aangetast, waardoor ook vitale functies kunnen uitvallen. De hond
heeft echter geen directe pijn door de ziekte, alleen verlies van functie.
Ziekte
In het ruggenmerg lopen de zenuwbanen die de spieren aansturen.
Deze zenuwen liggen in bundels gegroepeerd in de zo genoemde
witte stof. Om deze bundels zit een isolatie, de myelineschede. Deze
wordt door DM aangetast, waardoor de isolatie van de zenuwen ver-
dwijnt en de zenuwen afsterven. Het gevolg is dat de aansturing van
de spieren steeds minder wordt. Het geheel wordt veroorzaakt door
eenmutatie in het SOD1 gen en het al dan niet aanwezig zijn van een
bepaald(e) allel/allelen.
Diagnose
De diagnose vindt plaats door middel van eliminatie. Er kunnen
meerdere oorzaken zijn voor de uiterlijke symptomen van DM, zoals
onder andere hernia, spondylose, tumor, cyste, infecties of hartaan-
val. Er kan een EMG, CT scan en/of MRI scan worden gemaakt. Geeft
dit geen resultaat, dan wordt de diagnose DM gesteld. De definitieve
diagnose is slechts mogelijk door middel van een autopsie.
Behandeling
Er bestaat helaas geen behandeling die DM tot staan brengt. Echter,
soms is het mogelijk het ziekteverloop te vertragen. De verschillen-
de behandelingen welke op het Internet worden aanbevolen zijn
zonder wetenschappelijk gemeten resultaat. Training bevordert
de spieropbouw van de nog bruikbare spieren, waardoor de hond
langer mobiel blijft. Aanbevolen is training of fysiotherapie, bijvoor-
beeld wandelen (niet slenteren) en zwemmen. Anderzijds wordt
vermeld dat stress en chirurgische ingrepen een negatieve invloed
hebben en de ziekte kunnen versnellen.
Vererving
Als risicofactor voor de ziekte is een mutatie in het gen SOD1 aan-
getoond. Het gemuteerde gen vererft op een autosomale, reces-
sieve, manier. Dit betekent, dat een dier vrij kan zijn (homozygoot
normaal), drager (heterozygoot) of lijder (homozygoot afwijkend).
Lijders lopen het risico dat zij de ziekte ontwikkelen, maar dat ge-
beurt lang niet altijd. (Maar 5,6 %, Awano et al, 2009). Dragers kun-
Degeneratieve Myelopathie
Degeneratieve Myelopathie (DM) is een progressieve en fatale neurologische aandoening van het ruggenmerg. De ziekte is het beste
te vergelijken met ALS bij mensen. De eerste verschijnselen van de ziekte openbaren zich meestal tussen de leeftijd van 6 en 14 jaar.
Het verloop vanaf de eerste symptomen tot het einde duurt meestal 6 tot 18 maanden. In 2008 is het gen, verantwoordelijk voor DM,
gevonden in tientallen hondenrassen, waaronder de Duitse Herder.
6
algemeen
VDH
algemeen
VDH
7
Dogma 2: Inteelt
In de media wordt met regelmaat inteelt aangehaald als de oor-
zaak van al het leed bij rashonden. Ieder ras is weliswaar ontstaan
door het combineren van nauw verwante dieren, vaak is daarbij
inteelt toegepast. Overigens is dit de enige manier om een ras te
creë ren waarbij men een voorspelling kan doen over de eigen-
schappen van het nageslacht. Inteelt is bij Duitse Herders echter
al enige tijd niet meer toegestaan. Tegenwoordig mogen ouder-
dieren niet nauwer verwant zijn dan neef en nicht, net zoals dit
voor mensen in Nederland ook geldt. Van inteelt is dus geen spra-
ke meer.
Dit laat onverlet dat honden van hetzelfde ras verwant zijn aan el-
kaar. Een gevolg van verwantschap is dat de dieren op elkaar lijken,
zowel in positieve als helaas ook in negatieve zin. In de media zien
we echter alleen de negatieve kant. In een gesloten populatie (ras)
komen vaker dezelfde kwalen voor. Wat echter vergeten wordt is
dat bepaalde kwalen ook niet voorkomen, die in een ander ras juist
wel voorkomen. En ook dat de gelijkenis verder gaat dan alleen de
gezondheid. De dieren lijken ook op elkaar qua uiterlijk, gedrag en
werkaanleg. Waardoor men zich een goed beeld kan vormen van de
hond die men aanschaft.
Bastaard als oplossing?
Als oplossing voor alle hondenliefhebbers draagt de stichting
Dier&Recht de rasloze hond, de kruising of bastaard aan. Of, zo-
als ze die de dag na de Radar uitzending introduceerde: de
Natu
RAS
hond. De vraag is natuurlijk welke garanties de koper
dan krijgt? Garandeert de heer Baaij dat de Naturashond niet ziek
wordt of mogelijk erfelijke gebreken heeft? En wat kan de stichting
Dier&Recht vertellen over het karakter of de eigenschappen van de
Naturashond? Is het een gezinshond? Kan hij goed bij kinderen? Of
is hij geschikt voor de opleiding tot politiehond zoals de eigenares-
se in de Radar rapportage beoogde? Wij weten het niet, evenmin
als de heer Baaij.
Blij met de Duitse Herder
In tegenstelling tot de ongefundeerde berichten in de media zijn wij
trots op ons ras. Nog altijd een zeer veelzijdig ras met een gemiddeld
genomen gezonde, brede populatie. Maar wel met levende wezens
waardoor de gezondheid van de individuele hond helaas niet te ga-
randeren is.
De VDH neemt haar taak als rasvereniging uiterst serieus. Met het
VFR wordt te nauwe verwantschap uitgesloten en worden er hoge
eisen gesteld aan ouderdieren. Uiteraard met oog voor gezondheid,
maar ook voor werkaanleg, karakter en exterieur. Alleen op die ma-
nier bestaat er ook in de toekomst een Duitse Herder die voldoet aan
de beschrijving in de rasstandaard.
