•
Wanneer heeft de hond de giftige stof binnen gekregen? Dit
is voor de dierenarts belangrijk omdat deze daar de behan-
deling op moet aanpassen. Zo heeft braken geen zin meer
als het langer dan twee uur geleden is dat de hond de giftige
stof binnen kreeg.
Een vergiftiging is altijd een spoedgeval. Begin indien mogelijk
al met het vervoeren van de hond terwijl contact wordt opgeno-
men met de dierenarts.
Behandeling
De behandeling van een vergiftiging gaat uit van de volgende
basisprincipes:
•
Voorkomen van verdere absorptie van de stof door het hon-
denlichaam; hoe minder giftige stof er door het lichaam
wordt opgenomen, hoe beter vaak de prognose.
•
Behandeling van de symptomen; zoals het aanvullen van
vochttekorten, toedienen van pijnstilling, afremmen van toe-
vallen etc. Dit is een taak van de dierenarts.
•
Toedienen van een antigif (antidote); voor lang niet alle gif-
tige stoffen bestaat een antigif. Is het er wel, dan zal de die-
renarts dit toedienen.
Voor behandeling van de symptomen en het eventueel toedie-
nen van een antigif bent u dus afhankelijk van uw dierenarts.
Voor het ‘voorkomen van verdere absorptie van de stof’ kan de
dierenarts u echter al aanwijzingen geven om direct thuis op te
volgen.
Braken?
Het kan logisch lijken om de hond te laten braken als hij een gif-
tige stof heeft binnen gekregen, soms is dit zelfs het advies van
de dierenarts. Toch is hierbij voorzichtigheid geboden. Sommige
stoffen zijn dermate irriterend voor de slokdarm dat ze teveel
schade aanrichten als de hond deze weer uitbraakt. Daarnaast
mag je een bewusteloze hond nooit laten braken.
Mocht er toch het advies zijn om de hond te laten braken wordt
er vaak geadviseerd om zout water achter in de bek van de hond
te laten lopen. Hier willen we toch een kanttekening bij plaatsen.
Een hond proberen te laten braken door middel van zout water
kost erg veel tijd en is niet altijd succesvol. Hierdoor verspil je
veel kostbare tijd terwijl de dierenarts met een injectie het bra-
ken zeer snel kan opwekken. Bovendien is het mogelijk dat de
hond door teveel zout nog zieker kan worden (zoutintoxicatie)
en zelfs kan sterven. Probeer ook niet in een opwelling de hond
te laten braken door een vinger achter in zijn keel te drukken.
Dit is ronduit gevaarlijk voor jezelf en geeft zelden het gewenste
effect.
Voorkomen
Andere handelingen die de dierenarts kan adviseren om de
opname van de giftige stof te beperken zijn het toedienen van
water (verdunning) of Norit (Norit absorbeert de giftige stof), kof-
fieroom, olie of boter (ter voorkoming van het schuimen van de
gifstof) of paraffine (voor het versnellen van de ontlasting).
Voorkomen is natuurlijk altijd beter dan genezen. Het is dan ook
verstandig om stoffen die zo schadelijk zijn voor je hond goed
op te bergen. Staan er stoffen als gootsteenontstopper en pes-
ticides in het keukenkastje onder het aanrecht? Overweeg dan
om een kinderbeveiliging op de deurtjes te plaatsen. Hoog op-
bergen van giftige stoffen is ook een eenvoudige oplossing om
een hoop leed te voorkomen. Probeer je hond ook te leren dat hij
nooit iets op mag eten wat hij vindt tijdens het wandelen.
Daphne Hansen
Karina Beuving (dierenarts)
VDH -
algemeen
-
5
