36
Het was een goede vlucht heen en de honden deden het prima
in het ruim. Aangekomen op het John F. Kennedy vliegveld in
New York hebben we direct de koffers opgehaald om daarna op
de honden te wachten.
Cargo
Na een uur waren er nog steeds geen honden. Fleuris en André
hadden al actie ondernomen en telkens hoorden zij dat ze ge-
vonden waren en dat ze eraan kwamen. Na in totaal tweeënhalf
uur gewacht te hebben kwamen ze er eindelijk aan. Gelukkig in
goede staat. Het stelletje mafketels daar had ze in de cargohal
geplaatst, omdat de honden op een pallet aankwamen. Dus vijf
benches op één pallet. Geen papieren checken, maar gewoon
tussen het grote transport de cargohallen in. Gelukkig is het goed
afgelopen en heeft het de honden geen schade toegebracht.
Perfect geregeld
Daarna konden eindelijk de huurauto’s worden opgehaald door
de mannen die gedurende de tijd in Amerika als chauffeur zou-
den fungeren. Wij zelf zijn buiten op JFK blijven wachten tot ie-
dereen was gearriveerd met huurauto. Ook dat was perfect ge-
regeld door André en Fleuris. Mooie grote auto’s waar de bench
keurig in paste en je nog ruimte overhield om al je materialen
voor de training in kwijt te kunnen. JFK zelf is een belevenis op
zich. Toeterende auto’s, horden mensen, niemand die aan de
kant gaat voor politieauto’s met sirenes. Iedereen die maar luk-
raak zijn auto parkeerde.
Eekhoorns
Honden met bench ingeladen, koffers ingeladen en eindelijk kon
het laatste stukje van de reis naar Philladelphia worden ingezet.
Tweeënhalf uur later, tegen middernacht, arriveerden we op de
locatie. Pracht studio’s waren gehuurd door André en Fleuris. De
honden mochten gewoon mee de kamers in. Dat is natuurlijk al-
tijd wel prettig. Daarna heeft iedereen wat tijd genomen om alles
een plaatsje te geven in de studio, de honden flink uit te laten en
te voeren.
De dag erop (vrijdag) was een rustdag. Iedereen kon nog even
bijkomen. Lekker dus een dagje om de omgeving te verkennen
en de honden te laten wennen aan de vreemde luchten van
grijze eekhoorns, herten, wasbeertjes en andere diersoorten.
’s Avonds, rond de klok van negen uur, kwam ons eerste team-
overleg met betrekking tot de planning van de volgende dag. Dit
teamoverleg vond elke avond plaats.
Harmonieus
De dagen erop werd er soms met het hele teamgetraind en soms
individueel, afhankelijk van waar iedereen zijn aandacht op wilde
richten. Zo wilde de een bijvoorbeeld alleen maar speuren en de
ander alleen maar het manwerk doen. Fleuris en André hebben,
in samenwerking met de Duitsers, diverse locaties gezocht voor
ons. Soms wat kilometers rijden, maar altijd prachtplaatsen en
schitterende weilanden. Chapeau voor beide heren. Tijdens deze
trainingen voegden ook Ierland, Engeland, Duitsland en Finland
zich soms bij ons. Een harmonieuze samenwerking op de velden.
Geoliede machine
Al rap kwam het echte intrainen in het stadion om de hoek kij-
ken. De avond ervoor werd er overleg gepleegd met de coaches
wie wat wilde doen. Dit omdat we maar 25 minuten hadden om
zowel het appel als het manwerk te draaien in het stadion (5 mi-
nuten dus per combinatie). Als een goed geoliede machine heb-
ben we allemaal datgene kunnen doen wat we op het verlang-
lijstje hadden geschreven. We hadden zelfs zo strak gedraaid dat
we nog 7 minuten over hielden.
De dag erop volgde de loting tijdens een etentje, ook wel ‘Draw
Night’ genoemd. Het was eigenlijk de bedoeling dat de deelne-
mers aan de tafel zouden plaatsnemen waar de Hollandse vlag
op prijkte en de echtgenoten/supporters aan andere tafels, maar
op een of andere manier belandde iedereen kris kras aan diverse
tafels. De Nederlanders zaten verdeeld over twee of zelfs drie ta-
fels omdat er gewoon ruimtegebrek was.
Tijdens de voorgaande teamcaptainbespreking was de volgorde
van loting afgesproken. Begeleid met de driekleur mocht het Ne-
derlands team naar voren komen. Bij de lotingstafel kon je een
speld kiezen en achter op die speld stond dan je lotnummer. Alle
Nederlanders hadden geloot op donderdag, vrijdag en zaterdag,
dus zondag was voor allemaal een vrije dag.
Geweldig
En eindelijk was het dan zover. De wedstrijd werd gestart. Anne-
Marie met Barry heeft in onderdeel C de spits afgebeten voor het
Nederlands team. Het hele team heeft zijn beste beentje voor-
gezet en naar eigen vermogen gedraaid. De een met wat meer
spanning in zijn lijf dan de ander maar dat mocht de pret niet
drukken. Het was gewoon geweldig lopen in dat mega mooie
grote stadion.
Tussentijds werd ook het speuren afgehandeld. Daar kon helaas
Nadat alles geregeld was (Esta, paspoort etc. voor ons, gezondheidsverklaring en entingen honden)
kwamen we in een stroomversnelling terecht. Donderdag 10 oktober om half tien op het vliegveld
verzamelen en honden inchecken, bagage inchecken en dan wachten tot het vliegtuig vertrekt.
Een super en succesvol WK
- De Duitse Herdershond
Diana van de Berkt met Barry van de Wiersdijk
