15
VDH -
exterieur
-
achter langs komt, begint enthousiast maar haar slotkreet is ge-
desillusioneerd. Toch wordt Quattro eerste. Keurmeester Wilfried
Scheld motiveert: “Sehr guter Ausdruck“. Hij vindt alle drie de
honden die in deze klasse uitkomen zeer goed.
Talen
Naarmate de dag vordert, worden de gesprekken langs de lijn
geanimeerder en de opmerkingen vinniger. Er is een grote vari-
atie in talen. Het Spaans van een weduwnaar met een borstelen-
de hond wordt afgewisseld door Engels en Tsjechisch en telkens
vermengd met onvervalst Limburgs. En natuurlijk hoor je veel
Duits: “Der Hintere geht ja wie ein Klapperstorch!” en “Den drit-
ten Hund da haben sie extra aus Brasilien eingeflogen.” Ze vin-
den sowieso dat “die Hündinnen immer schöner sind.” Het wordt
ook steeds warmer. Veel eigenaren lopen met emmertjes water
rond maar soms begrijpt mevrouw meneer niet als hij roept “zu
trinken, Doris, dem Húnd!”
Héhéhé
Het aantal deelnemers per klasse is intussen behoorlijk uitge-
breid. Het is heel imponerend als zoveel mooie honden achter
elkaar langs de lijn rennen. Het maakt ook nogal indruk als de
eigenaren buiten de ring met fluitjes, schreeuwen en een ferm
“héhéhé” de aandacht van hun hond proberen te trekken. Voor
sommige bezoekers gaat die herrie toch wat te ver. Een stokoude
Heerlenaar, een liefhebber die vroeger zelf Duitse herders heeft
gehad, heeft er een duidelijke mening over: “Binnen de lijn moet
het gebeuren, niet daarbuiten!”
Auslese
Aan het einde van de middag zijn er nog twee wedstrijden: die
van de gebruikshondenklasse. Eerst de teven en als slotstuk de
reuen. Dit zijn beide grote groepen. Bij beide groepen worden
eerst de beste drie honden van de moedproef geëerd. Dan start
de strijd. Bij het los volgen komt de eigenaar meestal met de
hond lopen. De rest doet de geleider. Er zijn goede geleiders bij,
een goede geleider houdt de keurmeester in de gaten en heeft
feeling met de hond. Van de teven krijgen de eerste vijf het pre-
dicaat Auslese, van de reuen de eerste zes. Vanwege de tijd, het
is inmiddels bijna 19.00 uur, worden de laatste 19 honden niet
meer door de keurmeester beschreven. Wel volgt dan nog de
groepspresentatie van kennel Van het Boombos. Alle honden
hebben het in hun categorie goed gedaan, ze zijn van vijf vaders
en drie moeders. Dat is een hoge moeilijkheidsgraad. En de pre-
sentatie is fraai.
Toekomst
“Het moet anders” schreef Tineke Kamp vorig jaar in het sep-
tembernummer over de KCM 2012. Kringgroep De Onderbanken
heeft de handdoek opgepakt en een hele stap in de goede rich-
ting gezet. Het is niet de KCM geworden, “die zijn weerga niet
kent”, iets waarop Tineke vorig jaar wel hoopte, maar het is deze
kleine, slechts 18 leden tellende, Limburgse vereniging toch
maar mooi gelukt er een stijlvolle dag van te maken, stijlvol op
zijn Zuid-Limburgs: Dutch designed, German made en met wat
Franse flair.
Marieke Lemmen
