toen verkocht aan de politie als zoekhonden. Daarna heb ik alleen
nog reuen gehad.”
WAT IS NAAR JOUWMENING HET VERSCHIL IN AFRICHTEN VAN
DUITSE HERDERSHONDEN EN MECHELSE HERDERS?
“Met beide heb ik in de KNPV gewerkt enmet beide ook certificaten
behaald. Mechelse Herders zijn over het algemeen wat hectischer
en niet zo constant in het werk. Als je een Duitse Herdershond
wat aanleert vergeet hij dat niet zo snel. Bij een Mechelaar duurt
dat, naar mijn mening, wat langer. Binnen de KNPV ben ik veel ge-
vraagd om te helpen met het africhten van Mechelse Herders. Ik
kon meer in rust trainen zonder dat de hond doordraaide. Aan een
hectische geleider naast een hectische hond heb je niks, dat werkt
niet. Door rustig te blijven en duidelijk te zijn naar de hond kreeg
ik hem toch goed in zijn programma. Dat heb ik blijkbaar in me.
Maar mijn voorkeur gaat toch uit naar het werken met een Duitse
Herdershond.”
JIJ BENT EEN VAN DE WEINIGEN DIE MEEDRAAIDE IN ZOWEL
HET KNPV ALS HET VH-PROGRAMMA. IS DAT MAKKELIJK TE
COMBINEREN?
“Ja, ik vind van wel. In 1996 bracht Frits van Veldhoven mij in con-
tact met IPO (toen nog VH). Hij woonde niet ver bij mij vandaan
en had een oefenveld en club aan huis. Ik trainde op dat moment
met Spike van Louwershoeve, een kynologisch gefokte Duitse
Herder. Spike was mijn eerste allround getrainde hond waarmee
ik in de KNPV en bij de VDH heb gelopen. Hij deed het allemaal:
politiehond 1 en 2, object bewaking, zoekhonden B, VH3, SchH 3,
speurhond 2 en aangekeurd in 2000! De lijst met deelname aan
evenementen is nog langer.”
TOEN WAS JE DUS LID VAN DE VDH EN EEN KRINGGROEP?
“Ja, in 1987 ben ik al lid geworden van de VDH. En zoals ik al eer-
der zei, ben ik in 1996 bij Frits van Veldhoven gaan trainen. Helaas
moesten we daar na een aantal jaar door omstandigheden weg
en ben ik in Overpelt (B) gaan trainen. Zij hadden een hele mooie
locatie met een half afgebouwde kantine en nog maar drie be-
stuursleden! Ik heb meegeholpen bij het opbouwen van de kanti-
ne en de club en heb daar een paar jaar getraind. Maar de afstand
naar Overpelt brak me op en in goed overleg ben ik gaan kijken
of ik dichterbij kon trainen. Met de belofte dat ik altijd terug kon
komen. Dat werd VVDH-club ’t Venneke in Arendonk net over de
grens in België, waar toen veel topafrichters lid waren. Ik heb er
12 jaar getraind, met veel plezier. Totdat de club werd opgeheven
omdat er ook hier te weinig leden waren. Ik ben toen zoals beloofd
teruggekeerd naar Overpelt. Nu speur ik hier in de omgeving en ga
ik twee keer per week naar Overpelt voor het appèl en manwerk.
De clubleden daar helpen elkaar met de training. Ik ben degene
die het meeste begeleiding geeft.”
WAT VIND JE IN DE AFRICHTING HET MOOISTE ONDERDEEL?
“Dat is zonder twijfel het zoekhonden B-programma* van de KNPV.
Dan zie je een hond echt met z’n neus werken. In dat programma
zitten de zwaarste sorteerproeven. Helaas zijn er momenteel te
weinig mensen die daar hun tijd in willen en kunnen steken. Ik ben
jammer genoeg een beetje te oud om op die puinhopen te lopen,
maar als er hier in de buurt iemand zou zijn die met mij een paar
keer in de week zou willen trainen, dan begon ik er nog aan!”
Castor von Ma-Haczek (15 maart 2004) kwam als pup bij de fa-
milie van Gestel en werd door Frans wederom allround getraind.
Reddingshonden zoekhond B, Ph1 en Ph2, IPO3 en VH3, Sph2.
Deze hond heeft hij in verschillende disciplines uitgebracht op het
hoogste niveau. O.a. vijfmaal deelname aan het Nederlands kam-
pioenschap FCI speurhonden, driemaal WK FCI speuren, 1 maal EK
FCI speuren. En meerdere malen de interland Nederland-België
algemeen
VDH
17
