Op een zonnige winterdag in februari reisde ik naar het mooie West-Brabant voor een persoonlijk interview met Frans
van Gestel en zijn vrouw Mieke. Het stel is ruim 50 jaar getrouwd, heeft twee zonen en drie kleinkinderen. Ze wonen
midden in het dorp, wat typisch voor Brabant, al in de ban van het naderende carnaval is. Ik werd zeer hartelijk ontvan-
gen en bij de koffie aan de grote tafel kwamen de verhalen al snel los.
WIJ KENNEN JOU ALS EEN ENTHOUSIASTE LIEFHEBBER VAN
WERKHONDEN DIE VELE SUCCESSEN HEBBEN BEHAALD. HOE
IS HET BEGONNEN?
“Ik heb van jongs af aan al belangstelling voor de Duitse Herder.
Mijn buurman had ooit een prachtexemplaar voor het hek liggen
en dat wilde ik later ook! Van huis uit waren er altijd al honden op
het erf. Mijn eerste Duitse Herder Nero kocht ik na ons trouwen in
1968.”
In het dorp zat een KNPV-club en was het logisch dat daar werd
gestart met trainen. Frans is ruim 40 jaar lid geweest van de KNPV.
In die tijd heeft hij veel honden op een certificaat gebracht en (dat
was toen zeker niet ongebruikelijk) verkocht aan de politie. Als het
nodig was stond hij regelmatig “in het pak”. Dat daar veel kracht
en geweld bij kwam kijken laat zich raden. Zo vertelde hij me dat
hij eens uit het zwembad is gezet omdat omstanders geklaagd
hadden dat hij er niet zo fris uitzag met al die bloeduitstortingen
en korsten op zijn armen en benen!
JE BENT OOK ACTIEF GEWEEST BIJ DE REDDINGSHONDEN?
“Klopt, binnen de KNPV heb je ook de afdeling reddingshonden.
Hierin zit een heel groot speurelement wat mij erg aanspreekt.
Zo kunnen de honden op een puinhoop staan en dan moeten zij
onder het puin een slachtoffer zoeken. Of in een bosperceel een
slachtoffer zoeken, het zogenaamde vlakterevieren.”
Met veel plezier en enthousiasme vertelt Frans over deze tak van
sport. Met verschillende honden heeft hij daarin tal van certifica-
ten behaald. Het valt wel op dat er voornamelijk reuen op de lijst
staan.
IN 1980 KWAM ER EEN TEEFJE IN HUIZE VAN GESTEL, HOE
KWAM DAT ZO?
“Ja, Lesley van Macajocha. Deze Duitse Herderteef teef werd mij
aangeboden om af te richten in de KNPV en met haar heb ik een
aantal nestjes gefokt. Nakomelingen van haar en van haar dochter
hebbenmooie certificaten behaald in het KNPV-programma. Vanaf
1983 ben ik gaan fokken onder mijn eigen kennelnaam Maroslo. Ik
heb gelukkig altijd goede honden uit mijn eigen bloedlijn kunnen
houden, zowel reuen als teven en daarmee op wedstrijden en keu-
ringen hoge ogen gegooid. Toen uiteindelijk mijn vrouw voor haar
werk veel weg was ben ik gestopt met fokken. De laatste teven zijn
Een halve eeuw hondensport
Foto's bij dit artikel: Frans van Gestel
VDH
algemeen
16
