het speuren. Nieuwkomer Judith Raes met haar kingsize Addi (enige
weken daarvoor uit het niets op het podium bij de grote wedstrijd
van Coenstadt) had voor een verrassing kunnen zorgen. Maar
tuimelden uit de ZG door onervarenheid en de zenuwen van de
geleider bij het appèl. De punten van het overigens sterke manwerk
werden weggebeten door de vele nabeten en aanstoten tijdens de
bewaking. Desondanks gunde de keurmeester hen toch de ZG.
DE TWEEDE GROEP
In de tweede groep kwam ook direct de 2
e
outsider aan beurt: John
Neimeijer met z’n zwart-gele reu Sabo van Scalindjo (yep: een zoon
van de Freule van Scalindjo, de vorige hond van Djolien Knoop).
Deze nieuwe combinatie maakte haar faam wel waar. Ondanks
een sterke reactie op het schot (voldoende volgwerk), waarbij de
hond geroutineerd via de touch weer bij de les werd gebracht,
kwamen daarna prachtige snelle oefeningen te voorschijn. Strak,
zelfverzekerd. Met een tikje te traag inkomen bij het apporteren
pakte deze combinatie een verdiende ZG. Ook bij het manwerk
droop de zelfverzekerdheid eraf. Echter gaandeweg werd het
“lossen” steeds iets moeizamer. John kroop door het oog van de
naald door net voor het opbrengen z’n stoere Sabo bij de ketting te
pakken. De keurmeester liet het gaan. En de podiumplek was veilig
gesteld. Toon Verhagen met zijn July maakte tijdens het appel te
veel slordigheidsfouten en kon ondanks een voortreffelijk manwerk
geen hoge ranking pakken. Erik van de Haas met zijn Ivar vom Falorie
(gefokt door John van de Berg) had een fantastische uitgangspositie
na het speuren. En leek, ondanks een wat springerig volgwerk en
een matig grondapport rechtstreeks naar een ZG te lopen. Tot de
vooruitzend-oefening: na een dikke hapering toch maar niet. Bij
het manwerk werden meer dan goede oefeningen afgewisseld met
mindere (rugtransport kantje boord en een ¾ beet op afstand) bleef
er toch nog een ZG op de teller staan. Net naast het podium.
Sjacky Cnossen heeft zijn Pablo van Hamerslag nog niet op het
niveau wat we zo graag willen zien. De potentie druipt eraf, maar veel
oefeningen werden niet goed uitgevoerd. De zitoefening ging (weer)
volledig mis en werd een nul-punten oefening. Met de lage G in totaal
kwam Sjacky nog goed weg. Met een magistraal manwerk poetste de
combinatie deze tegenvaller weg en racete rechtstreeks door naar het
podium. Alleen het aanblaffen in het verstek (“achteruit” blaffen) en
traag lossen na de vlucht waren de aftrekpunten.
Als je denkt dat het niet beter kan: Hein Deeben met z’n Tess van
Hamerslag, de derde outsider, liet ongelooflijk manwerk zien en
was fantastisch in de hand van de gespannen geleider. Wauw! Maar
helaas was hij al weggevallen na het speuren.
DE DERDE GROEP
In de derde groep bracht de jonge, maar al gepokt en gemazeld in de
sport, alleskunner Joël Edery “zomaar” even een Duitse Herdershond
(weer een beste uit het P-nest van Hamerslag) voor. Nog niet goed
doorgetraind, maar wellicht later dit jaar…? In ieder geval slaagde hij
er nu niet in om zijn vader Steve voor te blijven, die zich net daarvoor
in de subtop had genesteld. Toch mooi om te zien: vader en zoon in
één wedstrijd!
DE VIERDE GROEP
Dan was toch eindelijk de beurt aan Djolien Knoop. Een super op
elkaar ingespeelde combinatie, die als een-eenheid over het veld
schrijdt. Met een aantal waanzinnig mooi uitgevoerde oefeningen
(zit-af-sta) Pppfftt. Toch, ook hier aftrekpunten. Het meest storend is,
bij het verdereperfect volgen, devoortdurenden teveel doorgezakte
achterhand van Pebbles. Het terugkomen bij het apporteren moet
beduidend sneller. Inclusief de zware klap tegen de haag waren
dat toch wel de grote puntentrekkers. De two-woman-show zette
zich voort bij het manwerk. Slechts twee oefeningen waren van
“mindere” kwaliteit: te ver aanblaffen bij het verstek, inclusief een
stiekem, maar wel gehoord hulpcommando bij het aan de voet
roepen. En de afstand waar Pebbles even de grip verloor maar direct
herstelde. Voor de rest, alweer pppfffftttt!
Co How, terug op de wedstrijdvelden, kroop ongemerkt, in de
schaduw van de vorige topcombinatie, richting een hoge ranking.
Ondanks veel slordigheidsfoutjes bij het appel en bij het manwerk
soms zwaar verbijten/nabijten bleven twee hoge G’s over. Ook Co
mocht na het manwerk in zijn handen knijpen: tijdens het eerste
opbreng-transport wipte zijn Ex von der Webbs Ranch brutaal aan
de andere kant van de pakwerker. Na enkele commando’s besloot
Co dan maar naast z’n hond te gaan staan en zo weg te volgen. Het
mocht van de keurmeester, met een prima klassering tot gevolg.
Jo van Schijndel, na een prima speuren, stelde toch enigszins
teleur. Ondanks de vele inwerkingen, het te trage terugkomen bij
het apporteren bleef er toch nog een hoge G appèl over. Bij het
manwerk liet zijn Paco van Hamerslag zijn klasse toch weer zien.
Helaas smolten hier de punten weg door het nodige 2
e
commando
“los” na de vlucht en de her en der mindere bewakingen.
OP NAAR HET NIAK
Kijkend naar de hogere rankings (en dus grootste kanshebbers voor
WK-deelname) hebben beide Pré-wedstrijden meer dan genoeg
kwaliteit geleverd om je vooraf al in de handen te wrijven. Jong,
oud, groen en ervaren, alles zit er bij. Mooier dan dat kun je het niet
hebben. Echter nu eerst nog “even” het NIAK! Dan weten we wie ons
jarige VDH mag vertegenwoordigen!
Ad van Yperen (A) & Andy van Dijk (B&C)
africhting
29
VDH
