maar mijn man wilde het erg graag. Vanwege de intelligentie en
het waakse karakter wilde hij graag een Duitse herder. Toen ik
Leica eenmaal vasthield, ontspande ze zich en wist ik intuïtief,
dit is ze”, vertelt Lavinia enthousiast. “De eerste weken kon ik me
nauwelijks concentreren op mijn werk, zo blij en bezorgd was ik
met en om haar. Leica is nu 5 jaar oud en toen ze bij ons kwam
was ik nieuwsgierig hoe ze zou reageren op mijn harpspel, maar
ze wordt er erg rustig van, gelukkig. We hebben genoeg ruim-
te in en om huis en Leica is graag buiten. In Hilversum waar we
eerder woonden, hadden we veel minder ruimte.” Lavinia haar
dagen bestaan vooral uit harp-spelen, net als een topsporter vult
ze haar dagen met spelen en componeren. “Wanneer ik na afloop
van een concert naar huis rijd, kan ik me altijd verheugen op een
blije Leica die me opwacht, hoe laat het ook wordt.”
HARDLOPEN EN NATUUR
Lavinia blijkt ook een fervent hardloper te zijn. “In de natuur kan
ik me goed ontspannen, heb dankzij mijn man ook veel beter le-
ren genieten van de natuur. Leica gaat graag met me mee, dan
rennen we samen.” Lavinia blijkt de dag ervoor samen met haar
man een halve marathon te hebben gelopen. Het is haar niet aan
te zien, maar ze zegt me dat ze toch een beetje vermoeid is.
Leica krijgt alles wat een hond nodig heeft, wordt iedere morgen
en avond flink uitgelaten, volgde een puppycursus, geniet van
fijne wandelingen en van de ruime achtertuin. Manlief blijkt het
praktijkspeuren sinds een jaar als extra activiteit met de hond
te hebben opgepakt. “Mijn man is veel fanatieker met Leica, we
hebben in het begin ons goed verdiept in de opvoeding en mijn
man las alles wat los en vast zit over de Duitse Herder. Hij vraagt
om een tweede hond, natuurlijk weer een Duitse Herder. Omdat
we niet beter wisten van de eisen van de rasvereniging, hebben
we nu eentje van de boerderij gehaald. Dat heeft zijn voor- en
nadelen. De pup had weinig meegemaakt”, zegt ze een beetje
schuldbewust. We praten verder over de VDH en de mogelijk-
heden. Ik beloof haar wat informatie te sturen en nodig haar en
haar echtgenoot uit voor de VDH-Liefhebbersdag, ook om daar
de Canicross-demonstratie te komen bekijken.
CONCERTEN
Ik vraag haar hoe ze de zorg voor de hond combineert met haar
vele afwezigheid in verband met de concerten. Haar man blijkt
ook nog best veel voor zijn werk te reizen. “Eigenlijk ben ik best
vaak thuis en als ik buitenlandse concerten heb, brengen we de
hond naar mijn ouders of bij een eendaags evenement laten de
buren of mijn zus haar tussen de middag even uit. Bovendien is
de zomerperiode relatief het meest rustig.”
We lopen samen naar het tuinhuis, waar haar prachtige harp
staat, te midden van bladmuziek, muziekstandaards en andere
attributen, waaronder opname-apparatuur. “De laatste maanden
houd ik me intensief bezig met mijn nieuwe cd, die in november
uitkomt, met muziek van Philip Glass. Af en toe stuur ik hem ter
beoordeling een compositie op.” Het wordt een dubbelalbum en
dus heeft Lavinia het dubbel zo zwaar met oefenen en optredens.
“Het moet eigenlijk in een paar dagen opgenomen worden, daar-
door probeer ik de cd-opname zoveel mogelijk na te bootsen en
de stukken af te wisselen, “zware” met de wat lichtere stukken.
Studiotijd moet ook betaald worden”, zegt ze nuchter. “Hoe kies
je je repertoire”, vraag ik. “Componist Philip Glass is een levende
foto Natascha Dix
blije Leica
die me opwacht,
hoe laat het ook wordt
Foto Eric de Haas
6
algemeen
VDH
