6
algemeen
VDH
en Truus gekost heeft en de ellende die door de drank is ontstaan.
Met daarbij en daardoor alle lichamelijke ongemakken waar hij nu
dagelijks mee te maken heeft.
Wat ook duidelijk is dat hij niet tevreden is wat hij heeft bereikt in
de fokkerij. Zijn doel om de top te bereiken met zijn fokproducten
is behoorlijk mislukt. “Ik heb het uitgerekend, slechts 5% van alle
honden die ik gefokt heb, was van voldoende niveau. Er was uitval,
veel te veel uitval. Dat kwam vooral ook doordat ik afhankelijk was
van anderen om mijn fokproducten af te richten, gaf ik de honden
op fokkersvoorwaarden weg aan geleiders en vaak zag ik ze nooit
meer terug. Soms verdwenen ze gewoon, inclusief de stamboom”,
hij schudt zijn hoofd. “Maar Bert, als je navraag ging doen, wat zei-
den ze dan?”, vraag ik. “Nou, dat deed ik dus niet, want daar was ik
te trots voor. En – hij maakt een drinkgebaar – de drank heeft zeker
geen goed gedaan. Ik beloofde soms dingen en mensen maakten
daar handig gebruik van. We werkten nooit met contracten en de-
den alles op goed vertrouwen. Nou, dat ging dus vaak goed fout”.
“Het was altijd zoete inval bij ons thuis”, vult Truus aan. “En ik was
op de zaak in de kapsalon aan het werk, dus kreeg lang niet alles
mee. Vaak ging het mis qua drank, vooral op vrijdagmiddag kwa-
men allerlei hondensportmensen langs, want de deur stond bij ons
altijd open. Als een hond niet goed was of niet beviel, hup kwam
deze terug en gaven we weer een nieuwe hond mee en zo bleef
het maar doorgaan, tot het niet verder meer ging en wij de kapsa-
lon verkocht hebben. We hadden een goed draaiende zaak, dus
de centjes waren geen probleem. Daarna stopten we ook met de
fokkerij en gingen we samen met pensioen. Dat is een stuk rustiger
overzichtelijker. Maar het was niet altijd kommer en kwel, we reis-
den in de beginjaren met plezier vele kilometers om samen met
sportvrienden dekreuen en hondensportwedstrijden te bekijken.”
Er komt een dvd in de televisie en samen kijken we naar het idylli-
sche plekje in Enumatil waar Kennel vom Haus Larwin naam maak-
te. Drie professionele puppyrennen, tien prachtige kennels, twee
looprennen, een groot trainingsveld, parkeerplaats voor meer
“Slechts 5% van alle
honden die gefokt heb,
was van voldoende niveau”
Arda van Schutsen Stam
