derdelen - waarvoor anders weinig werd afgetrokken - werden nu
terecht niet alleen benoemd, maar kostten ook punten. Soms bij
elkaar opgeteld heel erg veel zelfs. Een uitmuntend werd er met
een veldoefening amper gescoord.
Toine Jonkers (keurmeester afdeling C) was toleranter, maar ook
hij hield feilloos zijn rode lijn vanaf het begin tot het eind vast. En
zonder aanzien des persoons analyseerde hij vriendelijk, maar zeer
duidelijk voor het publiek en de geleiders het werk van de honden.
Ook de pakwerkers konden zonder enige moeite hun uitstekende
werk tot de laatste hond vasthouden. Trouwens een prachtig ver-
schil: de sterke Bob van der Steen met zijn harde stem en dreigen-
de houding, met daarna de kleine venijnige Rick Huijbers op het
lange werk. Twee verschillende stijlen en pakwerkers. En daarom
des te moeilijker voor de honden en hun geleiders.
DE WEDSTRIJD
Op naar de wedstrijd: Henk Kors als spitsafbijter, liet een vlot ap-
pèl zien, maar z’n hinderende Ayka tijdens de wendingen en het
iets traag apport zorgden direct voor stevig puntenverlies. Bij het
manwerk, hoewel vechtend voor de punten, zorgden met name
een onstabiele bewaking en het onrustig lossen voor een behoor-
lijke aftrek. En hoewel heel dicht er tegenaan, kon deze combinatie
net niet die verplichte 250 punten behalen - de grens die bepaalt
of er wel/niet een WUSV-ranking wordt toegekend.
SPEURKONING
De speurkoning Frans van Gestel met zijn speurneus Victor van de
Koeberg (gedeeld kampioen NK Speurhond 2014!) lukte dat wel.
Het appèl was rommelig en mocht zeker strakker en vlotter wor-
den uitgevoerd en bleef met hangen en wurgen in de Goed-kwali-
ficatie steken. Ook bij het manwerk, na een zeker en strak revieren
en een fraai afstandstellen, mochten de oefeningen tussendoor
met veel meer schwung worden uitgevoerd. Maar ook hier werd
net die Goed gepakt. Achteraf ruimschoots genoeg voor de laatste
ranking-kwalificatie!
NIEUWE EN BEKENDE GEZICHTEN
Erik van der Haas, terug op het wedstrijdveld, met Ivar vom Falorie,
liet daarentegen een mooi appèl zien: veel power, gecontroleerd
en prima oefeningen, al kon de zit iets vlotter. Toch raakte Erik
veel kleine punten kwijt en belandde zo onverwacht en pardoes
zomaar in een lage Goed. Ook zijn manwerk was meer dan goed
verzorgd: hier die uitstekende controle met veel drive en harde
beten. Hier pakte deze combinatie wel één van de weinige Zeer
Goed kwalificaties. Een hogere kwalificatie zat er dit keer niet in,
vanwege een achteruitschuivende hond in het verstek. Tijdens de
bewaking in het veldwerk schoof Ivar steeds weer naar de elle-
boog van de pakwerker. Wel een prachtige podiumplek voor dit
nieuwe koppel.
Ook Ed Brands is weer terug van weggeweest. Met zijn attente en
enthousiaste Biko liet hij strak rechtop lopend een top appèl zien.
Misschien door overconcentratie, maar de daarop volgende zit- en
af oefeningen moesten beduidend sneller uitgevoerd worden. Sa-
men met hele kleine aftrekposten pakte toch ook hij één van de
Zeer Goed kwalificaties. Ook tijdens het manwerk liet Ed zien zijn
hond uitstekend getraind te hebben. Her en der mocht de hond
soms iets meer drive naar de pakwerker laten zien. Puntentrekkers
waren iets onrustig lossen en een moeizaam lossen na de over-
val-rugtransport. Wel een hoge Zeer Goed, één van de beste kwa-
lificaties manwerk. Jammer van zijn speuren. Gelukkig is daar ver-
derop in het jaar ook voor hem een herkansing bij de tweede Pré.
Nieuwkomer Rachel Schadron was wel (ternauwernood) rondge-
komen bij het speuren. Haar appèl startte met een niet bij de les
zijnde hond, gevolgd door prima en vlotte oefeningen. En hoewel
ze bij het waterballet van zaterdag één van de geluksvogels was,
later op de zondag was haar gelukskruikje een beetje leeg. Alles
wat tegen kon zitten zat Rachel tegen bij het manwerk. Een uit-
brekende Presley zorgde al voor forse aftrek tijdens het revieren.
Dat ongehoorzame gedrag liet haar hond ook weer zien bij het
opbrengen. Ondanks een prachtig afstand stellen en goede beten,
verloor Rachel hierdoor veel punten, waardoor ze de minimum
puntengrens ver van verwijderd bleef.
Ingrid Bos, één van de zaterdag pechvogels, liet het publiek toch
even zien dat er een nieuwe combinatie op de velden is, die nog
wel van zich laat horen. Startend met haar eerst nog rondkijkende
jonge Efi, liet deze combinatie daarna een fraai appèl zien met pri-
ma oefeningen. Iets inwerken bij het aan de voet komen, maar met
name het zelfstandig afgaan bij de vooruit oefening zorgden voor
een lading aftrek. Ook haar snel gegeven “af-commando”, kon dit
niet verhinderen. Een dik verdiende, nagenoeg zekere Zeer Goed
werd hierdoor helaas een matige Goed. Ook haar snelle manwerk
met een prachtige vluchtverhindering maakte indruk. Soms am-
per in de hand (afleggen voor de vlucht en rugtransport) en met
extra commando’s pakten ze toch nog een Zeer Goed.
EEN PUBLIEKSTREKKER
De volgende combinatie bleek, ondanks een volledig mislukt
speuren, een publiektrekker. De stomende en briesende Jago van
Falco Schoemaker was dit keer prima te sturen door zijn geleider.
Kleine fouten: soms iets achter blijven in het volgen, sneller af,
21
africhting
VDH
