Dit jaar (op 23 maart, 18 mei en 3 augustus) hebben we samen met Cindy Schurink drie keer een wandeling ge-
organiseerd in de Loonse en Drunense duinen en dat was echt een geslaagd evenement. Ook tussendoor heb
ik een paar keer een ‘playdate’ georganiseerd in Zwijndrecht en ook samen met Ilonka Roelvink in de Biesbosch
(Dordrecht)
NOORDWIJKSE DUINEN EN STRAND
Grada van Exter-Cremer dacht ook eens een wandeling te gaan organiseren. Zij
vond het wel heel erg spannend en ze kreeg heel veel steun en hulp van haar man
en ons. In augustus gingen wij de route uitstippelen, het kleinkind van Grada, onze
dochter en de herders (Quinta en Kayleigh) gingen uiteraard ook mee. Wat was het
heerlijk om daar te wandelen. Op 28 september vond de wandeling plaats.
VERGETEN
‘s Morgens vroeg kwam Ilonka met haar vriend Jos bij ons een bakkie koffie/thee
drinken en uiteraard was hun herder Percy er ook bij. De spullen op de salontafel
waren niet erg veilig met de lange kwispelende staarten van Percy en Kayleigh.
Die twee kunnen zo leuk met elkaar spelen, ze zijn dan bijna niet te stoppen.
Na de koffie/thee gingen we op weg naar Noordwijk. Onderweg kwam ik erach-
ter dat ik iets vergeten was mee te nemen naar de verzamelplek... een groot kar-
tonnen bord met tekst ‘Duitse herder wandeling’. Dat bord, met wat ballonnen
er aan, zouden we langs de weg neerzetten zodat de mensen de verzamelplek
makkelijker konden vinden.
ONGEDULDIG
Rond half twaalf gingen wij naar de verzamelplek, daar stonden al een paar men-
sen op ons te wachten. Gelukkig was Grada de ballonnen niet vergeten en die
hebben we langs de weg opgehangen. Sommigen konden het moeilijk vinden,
omdat ze mijn bord niet konden vinden...oeps! Hopelijk zagen ze aan de ballon-
nen dat daar de verzamelplek was... gelukkig was dat het geval.
De honden konden helaas niet los lopen omdat wij langs de weg op de par-
keerplaats stonden. Rond kwart over twaalf werden de honden ongeduldig en
gingen met z’n allen blaffen. Wij namen onze lijst door om te zien of iedereen
aanwezig was. Rond half twaalf vertrokken we voor onze wandeling. De man van
Grada reed, samen met de vriend van Ilonka, met de auto’s naar de picknickplek
om daar op ons te wachten.
KWIJT
Wij staken de weg over en liepen het bos in. Daar brulden wij dat de baasjes hun
honden los mochten laten, en ja hoor...de herders gin-
gen helemaal los! Het was prachtig weer en de tempe-
ratuur was ook heerlijk. 40 Duitse herders en 65 men-
sen, dat was een groot feest. Wij moesten de honden
in de gaten houden, want sommige waren hun baasjes
‘kwijt’ en liepen een stukje terug naar het begin van de
wandeling. Gelukkig zijn al onze herders gehoorzaam
en konden we ze even aanlijnen en naar hun baasjes
brengen. De baasjes en hun maatjes waren weer blij
elkaar te zien. Veel honden vonden het lastig om hun
baasje terug te vinden. Het is ook logisch want de
groep was aardig groot. We gingen weer verder wan-
delen richting de duinen en hebben zoveel gelachen
met elkaar dat we vergaten dat de wandeling wel eens
zwaar kon zijn.
GENIETEN
De duinen op lopen was voor sommigen een hele toer,
maar eenmaal boven zagen we de zee. De herders gin-
gen als een speer van de duinen af om op het strand te
rennen en in zee te zwemmen. Het was zo mooi om te
zien, wij genoten er allemaal van!
We zagen alle baasjes helemaal stralen en de honden
konden lekker zichzelf zijn. Thuis heb je nogal eens
gezeur dat herders gevaarlijk zijn en altijd aan de riem
moeten lopen. Tijdens zo’n Duitse herderwandeling
is het toch anders. Wij zijn allemaal echte Duitse her-
der liefhebbers en beleven heel veel plezier aan onze
honden. Hier op het strand konden ze leuk met elkaar
spelen, dwars door de groep heen rennen en flink uit-
schudden als ze uit het water kwamen.
52
ingezonden
VDH