Daarvoor heeft ze drie wedstrijdseizoenen van de VDH gedaan,
maar toch blijkt het WK behendigheid in het WUSV-weekend, Kim
het meest te zijn bijgebleven. “Tijdens de WK-wedstrijd wist ik niet
waar ik stond, want ik had tijdens de voorrondes een 1
e
plek, een
4
e
plek en een disq bij de jumping en een 9
e
plek, een 11
e
plek en
een disq bij het vast parcours. Maar gelukkig mocht je de twee
slechtste rondes wegstrepen. Zondagmorgen werd voor de finale
ineens mijn naam afgeroepen, van de 104 combinaties bij de beste
20, wat was ik blij! Alleen al dat applaus in het WK-stadion tijdens
de finale , toen we met twee fouten rondkwamen, en tijdens het
inmarcheren na afloop, daar kregen we kippenvel van en dat was
helemaal het einde. En ik mocht met toppers Jan van Maren en
Nicky Kuipers op de foto, de WK-pakwerkers. Tegenwoordig weet
iedereen wel wie ik ben.” Hier spreekt een zelfverzekerde jonge-
dame.
MARCO EN SANDRA
Toen Marco bij Sandra ging wonen, kreeg ze met hem er een
Duitse Herderteefje bij, want Marco was sinds zijn 23
e
verslingerd
aan dit ras en de hondensport. Zijn eerste hond was Shelley van de
Moezenbulte en zijn tweede hond Mindy van Rositahof. Sindsdien
zijn er altijd teven te vinden in Huize Bokdam. Tot 2012 comple-
menteerde Luna v.d. Moezebulte het gezin, maar helaas moesten
ze haar op vijfjarige leeftijd laten inslapen. Hierdoor werd de zes
maanden oude Cheetah oet de Poeterië ons gegund om actief ver-
der te kunnen trainen.
Vader Marco is al bijna 25 jaar actief in de hondensport en sinds
1995 lid van de VDH. Tegenwoordig bekleedt hij een bestuursfunc-
tie bij Kringgroep Sirius. Ze hebben er veel voor over en jaarlijks
worden er vele kilometers afgelegd om de IPO en behendigheids-
trainingen bij te wonen en daarnaast aan de kwalificatiewedstrij-
den behendigheid mee te doen. “Bij de behendigheid heerst het
familiegevoel meer”, zegt Marco, “daar klinkt altijd applaus, ook als
het even niet zo goed gaat”. Dat kan ik alleen maar beamen en ook
dat dat zo belangrijk is als je jong bent. Vier de successen!
KIM EN DUITSE HERDERSHONDEN
Het wordt tijd om naar huis te gaan. Haast traditiegetrouw komen
zonder gêne alle familiefotoalbums op tafel en bekijken we de
NETWERK
Hij verv lgt: “Met Ge ry kan ik lezen en schrijven, hij is echt mij
t in afde ng C. Ik hoef maar met e og n te knipp r n en dan
w et hij wat ik bedo l. Echt teamwork! Verder h b ik veel respect
voor mannen als HuubWesseling, Robbie de Jong en Toine Jonk rs.
Sjack Cnoss en Ed Brands zijn mijn maatjes in de training op d
club. Sjack en Ed zitten grotendeels op d zelfde lijn. Dat maak sa-
m nwerken een stuk eenvoudiger. Huub en Johan Koeleman tr i-
nen hier trouwens ook egelmatig.
In Spanje tijdens het WK i Sevilla vroeg Wim van Dijk mij als coach,
ik spreek mijn talen en ze k nnen me nu over de hele wereld. Vaak
word ik gevraagd v r seminars, maar daar ben ik kieskeurig in ge-
worden. Volgende week vertrekken we naar Zuid-Afrika voor een
weekje seminar. Ja, hij mag ook mee – hij wijst op ‘good old’ Joop
Tjipjes acht r de bar.
Fleuris is als assistent-coach onze grote regelneef, hij regelt vast-
houdend als hij is, altijd mooie trainingsaccommodaties, want je
moet optimaal de situatie nabootsen waar je terecht komt. En dan
gaa Fleuris met Goudse kaasjes, klompen e al dat moois langs de
boeren om een speurveld te ritselen voor ‘onze’ jongens n meis-
jes. Dan kan ik me bezighouden op het veld. “
Ik vraag naar de verschillen inWK-teams. “Er zit verschil tussenman-
nen en vrouwen in de voorbereiding, vrouwen hebben onderling
meer concurrentie maar ook meer focus. Mannen doen wat stoer,
maar vinden het ook ‘rete-spannend’. Goede sfeer binnen het team
werkt altijd prestatieverhogend!”
DRIVE
Er komt een klein jongetje naar ons toe, hij kruipt bij André op
schoot, André’s vrouw zegt dat ze hem weg gaat brengen. Het
jongetje blijkt hun kleinzoon te zijn. Ook hij is regelmatig op de
club, opa’s trots, dat is wel duidelijk! We gaan afronden en ik vraag
nog naar hoogte- en dieptepunten. Die komen er vlot uit. “Mijn
dieptepunt als geleider was tijdens de WK in Hongarije, daar raak-
te mijn hond geblesseerd. Het hoogtepunt als geleider was mijn
“Nederlands Kampioenschap alle rassen 2012”. Hoogtepunten als
coach waren de tweede plek voor landen teams, Robbie de Jong
individueel en de podiumplek van Sjacky Cnossen afgelopen jaar,
daar was ik toch wel emotioneel onder.”
Ik vraag naar zijn ambities. “Ik heb een grote bek en ben heel pres-
tatiegericht, ik wil en kan africhting niet zien als een tijdverdrijf. Je
moet ervoor gaan! Ook heb ik plezier om met Gerry nieuwe pak-
werkers op te leiden. Leren observeren is belangrijk in de honden-
sport en in die training vasthoudend zijn.” Capaciteiten die André
als geen ander beheerst. Respect voor deze man! Laten we hopen
dat hij nog lang niet als trotse opa in een schommelstoel belandt…
in ieder geval gaat hij er met zijn team vol voor in Tilburg!
Maud Diemer
7
algemeen
VDH
algemeen
VDH
7
