foto Natascha Dix
6
algemeen
VDH
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Amper twintig jaar was
ik toen de eerste Duitse Herder mijn leven binnen kwam stappen.
Wonder boven wonder woonde ik toen zelf in een bosrijke om-
geving, dicht bij de grens met België. Wat heb ik met hem ge-
noten van al die wandelingen in het bos en op de Kalmthoutse
Heide! Intussen zijn we heel wat jaren verder. Veel is er gebeurd in
mijn leven, ook is er veel veranderd. Na het bos werd de Randstad
mijn woonomgeving. Die ruilde ik na ruim tien jaar graag in voor
het platteland van West Brabant. Ook mijn beroep veranderde:
van communicatiemedewerker naar fotograaf, met een liefde
voor… dierenfotografie. Maar wat er in die jaren ook gebeur-
de, altijd bleef er een constante factor in mijn leven: de Duitse
Herdershond!
Een prachtig ras vind ik het: mooie honden, vrolijk, sterk, enthou-
siast, trouw, aanhankelijk, eigenwijs, speels, vriendelijk, leergie-
rig, werklustig… Enfin, vul maar aan.
Op ieder moment is de Duitse Herder schitterend om te zien, of
het nu een pup is, een volwassen, stoere hond of een grijzende
senior. Elke leeftijd heeft zijn charme!
– De honden op de foto’s zijn trouwens niet allemaal van mij, de
foto’s uiteraard wel! –
Fotografie en tekst: Tienke Huisman
)
