5
algemeen
VDH
Als kind van een jaar of tien werd ik verliefd tijdens een logeerpartij bij mijn oma in Arnhem. Verliefd op een Duitse Herder, een
hond van een van haar vriendinnen die daar in de bosrijke omgeving woonde. Ik heb werkelijk geen idee of het een rasechte
Duitse herder was, maar dat doet er eigenlijk niet toe. Tijdens een wandeling mocht ik de hond aan de lijn houden.
De Duitse Herder,
een hond om verliefd op te worden
Foto’s bij dit artikel: Tienke Huisman
Ik herinner me nog het gevoel terwijl ik met hem tussen de bo-
men liep, ver genoeg verwijderd van de anderen op het wandel-
pad, zodat ik me samen met hem ‘alleen op de wereld’ waande.
Het voelde super, vertrouwd ook, alsof ik hem al jaren kende. Wat
heerlijk om zo’n maatje te hebben! Dat verlangen werd op school
verder aangewakkerd. Daar las ‘onze meester’ wekelijks voor uit
een boek over ‘Snuf de hond’, een Duitse Herdershond, die in oor-
logstijd spannende avonturen beleefde met zijn baasje.
Thuis kwam mijn hartenwens niet uit. ‘Die hond haal je maar in
huis als je op jezelf woont’, was het argument van mijn ouders.
Achteraf gezien best begrijpelijk, we woonden destijds in een
stadse omgeving.
