Wat moeilijker opstaan, minder actief zijn, niet meer zo graag willen springen of niet meer op de bank of in de auto springen wordt
nogal eens geweten aan het ouder worden. Maar wist u dat dit ook voorkomt bij jonge honden en dat dit ook een medische oorzaak
kan hebben?
Lage rugpijn, alleen een probleem
van de oudere hond?
algemeen
VDH
7
WAT IS LAGE RUGPIJN?
Eén van de meest voorkomende medische
oorzaken is lage rugpijn. Velen van ons
hebben wel eens na een dag werken in de
tuin of het maken van een verkeerde be-
weging een zeurende tot best heftige pijn
gevoeld in de onderrug. Dit komt ook vaak
voor bij honden. Lage rugpijn bij honden
wordt veroorzaakt door extra druk op het
ruggenmerg op de overgang van de laatste
lendenwervels naar het heiligbeen. Deze
extra druk kan door verschillende factoren
beïnvloed worden zoals een afwijkende
stand van het heiligbeen (ook wel lumbosa-
crale instabiliteit afwijkingen in de wervels
(bv. een extra lendenwervel), een versleten
tussenwervelschijf (hernia), etc.
In het normale skelet van een hond loopt
het ruggenmerg door de wervels heen van
kop tot staart. Echter, bij de overgang van de laatste lendenwervel
(L7 genaamd) naar het heiligbeen (ook wel sacrum of S1 genoemd)
komt het ruggenmerg meer aan de oppervlakte. Bij iedere bewe-
ging waarbij L7 iets draait ten opzichte van S1 ontstaat er iets druk
op het heiligbeen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij ergens op- of af-
stappen of springen. Normaal is springen of ergens op- of afstappen
niet pijnlijk, maar als er sprake is van lage rugpijn doet het door de
extra druk op het ruggenmerg wel pijn en zal een hond minder ge-
negen zijn om te springen of heeft een hond moeite met opstaan
omdat hij probeert de pijn te vermijden.
WELKE HONDEN HEBBEN LAGE RUGPIJN?
Lage rugpijn komt het meest voor bij de wat oudere honden (zeven
jaar en ouder) van een wat groter formaat, waarbij de Duitse Herder
en werkhonden vaker lage rugpijn hebben. Echter, ook bij kleine
honden en jonge honden komt het regelmatig voor. Bij de oudere
honden ligt de oorzaak vaak in slijtage van de tussenwervelschijf
tussen de laatste lendenwervel en het heiligbeen in, waardoor het
heiligbeen kan gaan kantelen. Daarnaast ontstaat er bij een slijtage
van de tussenwervelschijf een verhoogd risico op een hernia waar-
door er nog meer pijn in dit gebied ontstaat. Dit is een niet te stop-
pen proces, maar het is wel te vertragen. Bij de jongere honden kan
trauma of een aangeboren probleem ook de oorzaak zijn van lage
rugpijn. Dit trauma kan veroorzaakt zijn door het elkaar bespringen
of het maken van gekke bewegingen waarbij een hond bijvoorbeeld
op zijn rug terechtkomt.
WAT ZIE JE ALS EIGENAAR?
De klachten die worden gezien bij lage rugpijn zijn in het begin heel
algemeen. De meest gehoorde klacht is dat de hond niet meer wil
springen en/of moeite heeft met opstaan. Met name het niet meer
op de bank of in de auto (willen) springen valt op. Veel eigenaren
melden ook dat de hond minder actief is, soms pijnuitingen geeft
of moeite heeft om te gaan liggen en wat onrustig door het huis
loopt. In de ernstigere gevallen wordt gesproken over mank lopen of
moeite hebben met plassen en/of poepen. Als het om oudere hon-
den gaat, wordt de oorzaak vaak gezocht in artrose vorming en de
ouderdom, terwijl dit dus lang niet altijd het geval is. Bij de jongere
honden is er nog wel eens een aanwijsbare oorzaak zoals een klap of
een val. Maar ook bij de jongere dieren wordt niet altijd een oorzaak
gevonden voor de vaak wat vage klachten.
HOE WORDT LAGE RUGPIJN VASTGESTELD EN BEHANDELD?
De diagnose lage rugpijn wordt gesteld aan de hand van klinisch on-
derzoek door de dierenarts eventueel aangevuld met röntgenfoto’s,
Skeletafbeelding van de overgang van de laatste lendenwervel (L7) naar het sacrum (heiligbeen) met daar-
tussen het ruggenmerg (pijl). Bron: Praktijk Aharon Orthomanuele diergeneeskunde
