Het bleek toch niet gemakkelijk een hond te trainen die niet bij je
woont, en dus kwam in 1998 mijn eerste eigen sporthond, een Bor-
der Collie genaamd Mellow.
OBEDIENCE
Een half jaar ervoor kwam ik in aanraking met de gehoorzaamheids-
sport Engelse Obedience. Deze fantastische sport, waar je enorm
detailgericht moet trainen, vond ik helemaal geweldig. Ik had mijn
sport gevonden. Met in mijn achterhoofd al mijn eigen komende
Border Collie, ging ik met Bowy alvast starten met obedience trai-
ning zodat ik er wat in kon komen. Al gauw bleek dat ik wel handig
was in dit spelletje.
Destijds werd de clicker training bekend en natuurlijk moest ik dat
ook uitproberen op mijn Bull Terriers, waar ik behalve fun clickertrai-
ning de reguliere gehoorzaamheidscursussen op de KC heb gedaan.
Ook met mijn pupje Mellow ben ik wat gaan experimenteren met
de clicker. Geweldig te zien hoe je een hond kan motiveren na te
denken over wat te doen om zijn beloning te kunnen krijgen. Toen
Mellow een jaar oud was kwam Joanna Hill (Engelse Obedience wed-
strijdloper) naar Nederland om een seminar te geven. Wat ik daar
hoorde en leerde was echt een openbaring…Wauw, is het echt mo-
gelijk je hond zoveel details te leren, terwijl je hem met een voer-
tje in je hand begeleidt en dan middels een clicker(woord) de hond
kan “vertellen” wat jij van hem wilt? Dat kan toch niet! Maar het ant-
woord was: ja!
Veel geleiders in de Engels obedience in Nederland gingen op deze
manier trainen. Dat was best moeilijk, want je had geen wekelijkse
begeleiding en moest alles zelf, samen met anderen maar uit zien te
dokteren. Tuurlijk maakten we toen veel fouten, maar daar leerde je
ook weer van. Door deze Trial and Error kreeg je juist veel inzicht van
het leergedrag van honden. Een paar keer per jaar kwamen Joanna
en later Shirley Clowes en andere Engelse Obedience top-wedstrijd-
lopers naar Nederland om seminars te geven, waarvan ik diverse
trainingsmethodes geleerd heb.
Met Mellow ging de obedience ondertussen geweldig; zowel op na-
tionaal als ook op internationaal niveau. Zo heb ik bijvoorbeeld drie
keer deelgenomen aan de obedience Crufts World Cup (crème de la
crème). Met als hoogste resultaat een 3e team plaats en individueel
een 5e plaats. Helaas moesten we stoppen met zijn carrière voor-
dat Mellow eigenlijk de wedstrijden in ging, omdat hij de ziekte van
Lyme kreeg...
NOG MEER HONDEN: YES!
Na 7 jaar wachten kwam dan in 2002 eindelijk mijn lang verwachte
Australian Kelpie teef genaamd Ginny! Wat een meid was dat! Super
gemotiveerd, zelfs teveel… OTT (Over The Top). Weer een nieuwe
uitdaging, hoe krijg je zo’n snel bewegend super intelligent hond-
je zo op detail gericht getraind. En nog moeilijker, hoe krijg je zo’n
enorme drive beheersbaar in de onderdelen waar het om gaat?
Ik heb ongelofelijk veel geleerd van haar. Van al mijn honden, maar
toch met name van Ginny heb ik zoveel geleerd, dat ik deze kennis
nog steeds gebruik in mijn lessen en trainingen van andere honden-
sporters.
Om nog meer van die geweldig werkende Kelpies te krijgen heb ik
in 2004 een twee jaar oude Australian Kelpie reu, Joey, uit Australië
geïmporteerd. Met hem heb ik zes jaar lang agility wedstrijden ge-
lopen in FCI graad 3, en voor de fun wat obedience getraind. Meer
tijd had ik niet, want ik wilde destijds vooral de focus op Mellow en
Ginny hebben. Begin 2007 kwammijn 2e Border Collie genaamd Wi-
zard.
Met Ginny moest ik namelijk al snel de agility opgeven vanwege een
chronische knieblessure van haar. Met haar ben ik wel gaan fokken
en heb uit haar laatste nest (Ginny X Joey, eind 2008) een teef ge-
naamd Romy aangehouden.
In 2012 kwam er een zelf gefokt Kelpie teefje, Tysha na twee maan-
den bij mij terug, en deze heb ik gehouden, zodat ik nu dus met drie
Foto archief VDH, LbD dag
