Bianca is zo langzamerhand een bekende instructeur binnen de IPO sport en ook binnen de VDH. Tijdens de laatste twee LBD weekenden
heeft ze voor veel publiek al eens uitleg gegeven over haar manier van trainen. Zowel binnen verschillende kringgroepen als ook bij NBG
verenigingen begeleidt ze sporters. Maar ook komen diverse IPO (wedstrijd)sporters graag naar haar toe voor individuele trainingen. Bian-
ca staat bekend als een bevlogen instructeur die openstaat om IPO sporters een voor hun nieuwe manier van trainen aan te leren en eigen
te maken. En hierdoor een vernieuwende trainingsmethode binnen de africhting mogelijk maakt. Eén van de meest bekende africhters die
twee jaar met haar heeft getraind is onze NIAK kampioen 2014 Paul den Dulk. Zelf heeft ze zeer succesvol mee gedaan aan talloze wedstrij-
den, ook op EK enWK niveau.
HET BEGIN
“Mijn liefde voor honden en later voor de hondensport is van heel
lang geleden. Zelf kan ik mij eigenlijk niet herinneren wanneer het
begonnen is. Wel kan ik mij nog heel goed terughalen dat, toen ik 10
jaar oud was, een hond in huis kwam, een Schotse langhaar Collie
genaamd Sonja. Mijn moeder ging ermee op gehoorzaamheidscur-
sus. Dat kon ik natuurlijk ook en door-de-week ging ik al het ‘huis-
werk’ oefenen met onze topper. Toen de cursus was afgelopen bleef
ik de oefeningen trainen. In mijn ogen was ze supergoed gehoor-
zaam, maar ik vond het ook leuk om te doen. Te gek dat ik als klein
meisje onze Sonja van alles kon laten doen. Familieleden en kennis-
sen zeiden meer dan eens half serieus/gekscherend dat ik hun hond
ook maar moest trainen want die luisterden nog niet half zo goed als
onze Sonja. Mijn moeder zei toen al: “O jij Bianca, jij wordt honden-
trainster, dat kan niet anders”.
EERSTE HOND
In 1989 ging ik uit huis en in 1992 samenwonen. En, jawel mijn toen-
malige vriend had ook een hond: een oude Bull Terrier, die een jaar
later overleed. Maar al snel kwamen er twee nieuwe Bull Terriers. En
vanzelfsprekend ging ik daar ook mee naar de hondenclub om te
trainen: was dat even hard werken! Deze waren namelijk niet zo ge-
makkelijk te trainen. Maar voor mij betekende dat alleen een uitda-
ging om ze wél zover te krijgen dat ze deden wat ik wilde.
Toen Sonja overleden was schafte mijn moeder een Sheltie aan waar
ze behendigheid (agility) mee ging trainen en ik ging elke week mee
kijken naar de training en later mee naar de wedstrijden.
Twee jaar later kocht ze nog een Sheltie, die een beetje erg groot
uitgroeide (60 cm) en dus plaagde ik mijn moeder dat ze die nooooit
kon bijhouden. Stiekem hoopte ik dat ik deze dan mocht trainen.
En ja hoor, toen Bowy een jaar oud was, zei mijn moeder dat ik met
hem agility mocht gaan trainen. Zodoende kwam ik in 1994 voor het
eerst ”echt” in de hondensport terecht. Bowy was geen obedience
hond, maar meer een agility hond, die tot 7 jaar in FCI graad 3 heeft
wedstrijden gelopen. Wel vond hij het leuk om via de clicker leuke
trucjes aan te leren.
4
algemeen
VDH
To click or not to click
Tijd voor een interview met Bianca Verweijmeren (voorheen Bianca van der Post)
Foto de Dutch Obedience Society
