15
Voor de vierde keer werd er in de Duitse herder behendigheidswereld een interland georganiseerd.
Een wedstrijd tussen de behendigheidslopers van België, Duitsland en Nederland.
Dit jaar prima georganiseerd door de leden van kgp. Beuningen. Vraag was of Nederland
erin zou slagen de wisselbeker mee naar huis te nemen.
De Duitsers als voorbeeld
Interland bij kgp. Beuningen
Er hadden zich 38 combinaties ingeschreven over de drie verschil-
lende klassen (starters, open en veteranen). Duitsland was het
sterkst vertegenwoordigd met 21 combinaties, Nederland had er
14 en België 3. De sfeer tussen alle deelnemers was, zoals we dat
gewend zijn binnen de behendigheid, prima te noemen.
Warming up
Jan Langius – ik kende hem nog van het IBK van 2007 – keurde
de interland. Hij werd daarbij geassisteerd door Jan Sprij, aspirant
keurmeester. Zoals gebruikelijk werd er begonnen met een time
gambling, een soort opwarmrondje. Voor de meeste deelnemers
een prima gelegenheid om hun hond aan de toestellen te laten
wennen en nog eventjes de puntjes op de i te zetten. Daarna was
het tijd voor het vast parcours voor de starters.
Laat wisselen
Het begin van dit parcours bestond uit twee hoogtesprongen,
waarna men naar links moest draaien om de A-schutting over te
gaan. Opvallend was hoeveel geleiders hun hond verkeerd bij de
start neerzetten. Vaak zat de hond te dichtbij de eerste sprong, zo-
als Donna vomWadrilltal van Sonja Götz, zodat er bij vele het eer-
ste latje sneuvelde. Jammer, voor veel honden was dit niet nodig
geweest. Een tweede fout die veel gemaakt werd was dat men de
hond recht voor de sprong neerzette. Dat werkt goed als er daarna
een serie toestellen komt die in lijn met de eerste sprong staan,
maar dat was hier niet het geval. Je kunt dan beter je hond zo neer-
zetten dat hij meteen de tweede sprong in zijn gezichtsveld heeft.
Na de A-schutting moest er meteen gewisseld worden om de drie
volgende sprongen te kunnen nemen. Bij de starters viel het op
dat er vaak erg laat gewisseld werd, hetgeen voor de hond nogal
onduidelijk was. Veel honden zag je op dat soort momenten om
hun as gaan draaien omdat ze niet wisten waar ze naar toe moes-
ten gaan….en dat kost tijd!
Bukken
Bij een aantal honden was het te zien dat ze nog niet zo lang met
behendigheid bezig waren, maar wel IPO getraind hadden. Deze
honden vonden het lastig om aan twee kanten van de baas te
werken, ze zochten consequent de linker (volg) kant op. Met een
goede begeleiding tijdens de training zullen dit soort problemen
snel verholpen kunnen worden.
Het lukte Bartho Leferink niet om direct na de A-schutting z’n wis-
sel te maken. Daarom moest hij bij de drie volgende sprongen de
buitenbocht nemen. Het volgende toestel was de wip, daar staat
de hond altijd even op stil. Bartho vond dit een goede gelegen-
heid om achter z’n hond (en het toestel) langs te wisselen. Gevaar-
VDH -
behendigheid
-
