africhting
VDH
DINSDAG
Fleuris was de dag ervoor bij een lokale voetbalclub naar binnen
gelopen en met succes, wij mochten gebruik maken van hun veld.
Om 10 uur zijn we begonnen met het appèl, een ieder bezig met
om de puntjes op i te zetten. Bij Jo leek het erop dat de hond min-
der gedreven was dan voorheen, voor mij leek het alsof de druk
wat hoog lag. Na het trainen zijn er een aantal van ons naar het
stadion gegaan om te kijken naar de pakwerkers die voorgesteld
werden. Hein en ik zijn nog even gaan speuren. Daarna ook door
naar het stadion, want daar begon de intocht. Gelukkig duurde het
allemaal niet te lang, het begon weer te regenen.
Omdat er nog geen twee uur tussen zat, besloten we in het stadion
te blijven voor de loting.
Tijdens de loting waren we vlot aan de beurt. Zelf was ik nog niet
direct tevreden met de tijden, gezien het speuren was ik liever later
gestart in de week.
WOENSDAG
Jo en ik stonden voor die middag op programma om te gaan speu-
ren, Jo een uur later dan ik.
Toen we bij de verzamellocatie aankwamen hoorden we al gauw
dat er vertraging was, maar we gingen 20 minuten later als ge-
pland richting de akkers. Daar eenmaal aangekomen bleek er nog
veel meer vertraging te zijn en we stonden daar minimaal ander-
half uur te wachten terwijl de sporen er al in lagen. Uiteindelijk zijn
we naar een andere locatie gereden. Om 15.40 uur was het zover,
ik mocht speuren, de hond ging rustig weg, maar al bij de eerste
hoek kwam hij er niet meer uit. De keurmeester heeft mij en de
hond alle kans gegeven om toch weer op het spoor te komen,
maar zonder succes. Bij het afmelden stoof Fleuris al onze kant
op om aan de keurmeester te vragen hoelang het spoor lag, maar
dit wist de keurmeester niet. Nadat ik de hond weer in hondenkar
had zitten, was Fleuris al nergens meer te bekennen. Fleuris was
er achtergekomen dat het spoor te lang had gelegen en vond het
niet eerlijk. Jo was door al deze vertraging ook op de speurlocatie
aangekomen en zag hoe de één na de ander het spoor niet wist uit
te werken door deze moeilijke omstandigheden.
Jo en zijn Paco zouden er in mijn ogen ook moeilijk uit komen maar
zodra de hond begon te speuren werd al gauw duidelijk dat ze dit
aankonden met als resultaat 94 punten!
Het werd een lange dag, want Fleuris wilde wachten totdat de laat-
ste hond klaar was, zodat we de keurmeester nogmaals konden
spreken en zo gezegd zo gedaan. Het was al donker toen we hem
eindelijk spraken en hij liet weten dat hij zijn best voor ons ging
doen.
DONDERDAG
Telefoon van Fleuris, ik mocht het speuren die middag overdoen.
Jo moest om 7.25 uur op voor zijn appèl en ik om 8.50 uur voor
pakwerk. Al gauw werd duidelijk toen Jo en zijn Paco liepen dat het
niet goed met Paco ging, tijdens het voorroepen vanuit de af liet
Paco zien dat er meer aan de hand was en na nog iets verder door
te gaan, besloten ze samen te stoppen.
Het eerste deel van het pakwerk van mijn hond verliep helemaal
zoals verwacht. Nadat ik de pakwerker achteruit wilde sturen voor
het rugtransport ging de hond niet zitten en schoof weer onder de
pakwerker, hierdoor was een extra commando nodig om hem aan
de voet te krijgen. Vervolgens het afstandstellen: hard maar niet
vol met als resultaat 90 punten.
Sjacky en Vincent waren diezelfde dag aan de beurt om te gaan
34
