in de benen kwamen tijdens het afliggen. Maar helaas ook
te veel trage apporteerders. Alles kwam voorbij. Zo liet Jan
Eekels (kringgroep Schijndel) zijn Kensi een mooi vlot appèl
zien, maar leverde veel apporteerpunten in (staan blijven en
zwaar verpakkend). Kringgroep Schijndel was trouwens hof-
leverancier met maar liefst acht combinaties. Karin Vliegen
troefde zowel op afdeling B en C, met haar netjes voorge-
brachte IPO 1 reu Kazz, haar Schijndelse kompanen af. En
legde daarmee tevens een goede fundering voor hun hoge
teamprestatie.
TALENT
De groeidiamantjes kwamen op de zondag. Om ze in één
adem te noemen: Tessa van Deukeren, Annet de Koning en
Pascale Jager. Jonge meiden die de andere sporters lieten
zien hoe je een hond ook kan voorbrengen. Vlot, tempo,
rechtop met uitstraling! En hun honden liepen prachtig!
Pascale, 16 jaar, met Ivar van de Falorie. (yep: de “oude” hond
van Erik Haas) eindigde zelfs verdiend bovenin het eindklas-
sement. Een nog hogere ranking verloor ze doordat Ivar z’n
streken nog niet was verleerd en enige malen rondtolde tij-
dens de vooruitzend-oefening.
JONG EN OUD
Het manwerk werd gekeurd door de jonge en oude garde.
De onverdroten Willem Spies had het geweldig naar zijn zin
tussen al die Duitse Herdershonden. Twee dagen lang kon
hij zijn lijn meer dan goed vasthouden: bovenal keurend op
karakter van de honden (inzet, hardheid, zelfzekerheid). En
liet de geleiders fijntjes weten dat het niet aan de hond lag,
maar aan de geleider, als de kwalificatie omlaag kukelde door
ongehoorzaamheid. Toch ook troostende Amsterdamse
woorden als die nodig waren. Het pakwerk werd uitgevoerd
door twee jonge talentvolle pakwerkers, die dit jaar net hun
allround licentie veroverd hadden. Ga er maar aanstaan: di-
rect de grootste VDH wedstrijd voor je kiezen. Een risicovolle
keuze van de Africhtingscommissie.
Edris Fathi, op het korte werk, slaagde in ieder geval met vlag
en wimpel. Een stevige vlucht werd heel snel opgevolgd
door de venijnige overval, waarbij Edris vol op de honden
indook. Honden die de mouw probeerden weg te trekken
hadden hiervoor maar weinig kans met die krachtige arm
van Edris. De overval was snel flitsend en recht op de hond
in.
Bas Sluiter, op de afstand, had het door zijn stijl soms moei-
lijker. Recht op de hond in met een vervaarlijke stokdreiging,
waren er nogal wat honden die hiervoor doken en van onder
opsprongen naar de mouw, waardoor er nog wel eens een
hond geblokt werd of tegen het blokken aan zat. Honden
die wel en hard durfden te komen werden fantastisch opge-
14
africhting
VDH
