ADJE EN NADJA
Bij aankomst klinkt de stem van Linda die haar honden tot kalmte
maant, ze gaan nogal tekeer. Bij de voordeur drukt ze eerst haar
indrukwekkende langhaar reu Adje een oude schoen in de bek en
dan mag ik binnenkomen. Samen zitten we aan de keukentafel,
partner Willem scharrelt wat om ons heen en met het uitzicht op
de manegebak, waar één van de paarden kundig bereden wordt.
Er zijn slechtere plekken te bedenken voor een zondagavond.
Ik zie dat Linda erg blij is met haar honden, ze streelt ze en
praat onophoudelijk tegen ze, ze liggen aan onze voeten of zit-
ten bij haar op schoot. “Willem, mijn man, had thuis ook Duitse
Herdershonden en zelf groeide ik op met een zwarte Duitse
Herder, een politiehond van de familie Bosman. Even ben ik ge-
zwicht voor een ander ras, de Labrador, maar daar kun je niet echt
actief mee zijn. Willem knuffelt alle honden graag, maar ik ben er
altijd mee in de weer en verzorg ze. Van mijn eerste Duitse Herder
Fred (Beuszen von Elsgraben), gefokt door de familie Spekenbrink
die op 7-jarige leeftijd is overleden, heb ik nadien erg veel ver-
driet gehad. Een Duitse Herder leest je en spiegelt je eigen ge-
Lekker crossen door de bossen,
Canicross een nieuwe sport!
Tijdens de Liefhebbersdag in Oldebroek kwamen we aan de praat, Linda Klunder uit die regio, beoefent sinds een paar
jaar met een clubje in de buurt canicross met haar twee Duitse Herdershonden. Hoog tijd voor een nadere kennisma-
king. En zo reed ik op een nazomeravond naar een idyllische plek, waar Linda woont met vier wedstrijd- c.q. pension-
paarden, partner Willem en haar vier troeteldieren: Adje (Admiraal, een volle neef van Snuf de Hond) en Nadja van
Rumbachtal, een herplaats Duitse Herderteef van drie jaar, een klein Roemeens zwerfhondje en een oudere Labrador.
Foto’s bij dit artikel: Linda v.d. Berg
5
algemeen
VDH
